badwłasn0031

62 -

nia maksymalnego naprężenia stycznego. Największe ze wszystkich naprężeń stycznych w danym punkcie ciała wynosi* ^fC_ma*= •

Największe naprężenie styczne przy równoważnym wytężeniowo wynosi: Xn»a>t =

W wyniku zastosowania warunku równowartości wytężenia, wartość naprężenia zastępczego wynosi: S_żr«>ci = fii-63,

co przy granicznym stanie wytężenia (W = i) i warunku równości Kr = Kc = K daje S, -    = IC.

Przy uwzględnieniu wszystkich możliwych kombinacji uszeregowania 6,, , S_Ł i 63 według wartości, otrzymuje się sześć równań

i k,

6,-$,= 1 K,

opisujących powierzchnie stanów granicznych dla omawianej hipotezy. Każde z powyższych równań o dodatnim i ujemnym znaku przedstawia parę równoległych płaszczyzn.

Trzy pary płaszczyzn przecinają się wzdłuż krawędzi graniasto-słupa o przekroju sześciokąta foremnego. Oś graniastosłupa jest równo nachylona do osi układu współrzędnych Si ,    , 63 (Rys.3**-)*

Powierzchnia pobocznicy graniastosłupa przedstawia warunek plastyczności wynikający z tej hipotezy (dla dowolnego stanu naprężenia) . Każdy punkt na tej powierzchni posiada trzy współrzędne - trzy wartości naprężeń - przy których materiał przechodzi w stan plastyczny. Punkty znajdujące się wewnątrz graniastosłupa - posiadają również trzy współrzędne (naprężenia) , przedstawiają stany naprężenia, przy których materiał doznaje jedynie odkształceń sprężystych. Zakładając, że jedno z naprężeń głównych spełnia warunek 62= O (Przekrój graniastosłupa płaszczyzną s 0) , uzyskany przekrój może być uważany za odwzorowanie geometryczne hipotezy dla płaskich (£>1,63) stanów napięcia (Rys. 34.). Na rysunku tym wskazać można graniczne stany wytężenia dla następujących przypadków*

Putikt A - jednoosiowe rozciąganie o charakterystyce 6^ = + K,

6₃ = o,

Punkt B - jednoosiowe rozciąganie o charakterystyce h₃ = + K,

%= 0,

punkt 0 - jednoosiowe ściskanie o charakterystyce 6< = - K,

o,

Punkt D - jednoosiowe ściskanie o charakterystyce 6₃= - K,

6, = o,