badwłasn0049

96

3.    Cylindryczna część wytłoczki, znajdująca się w szczelinie pomiędzy stemplem i matrycą, jest poddana jednoosiowemu rozciąganiu

>0 , $2. - =0.

4.    Część materiału na zaokrąglonej powierzchni roboczej matrycy jest pod wpływem złożonego stanu naprężenia, wywołanego jednoczesnym zginaniem, promienionym rozciąganiem i odwodowym ściskaniem

6^ yo , G₂ ^ O, &₅ ć o , 6₂ t- 65.

5.    Część krążka wyjściowego znajdująca się pod pierścieniem dociskowym, a będąca jeszcze płaskim pierścieniem, znajduje się w następujących stanach naprężeń:

-    wewnętrzna część znajduje się pod wpływem promieniowego rozciągania G'₁ 7 O, obwodowego ściskania

^ O, oraz osiowego ściskania 6”₂ O ( ^ ' ^)

-    zewnętrzna część znajduje się pod wpływem obwodowego ściskania 6^ < O i osiowego ściskania Q₂ćO (62

Odkształcenia elementu znajdującego się w strefie płaskiego kołnierza charakteryzują się promieniowym wydłużeniem, obwodowym skróceniem i osiowym zgrubieniem.

Przy niedostatecznym docisku "q" oraz przy względnej grubości g/D 0,015 tworzyć mogą się fałdy na skutek utraty stateczności pod wpływem obwodowych naprężeń ściskających 63 .

Praktyka tłocznictwa potwierdza przytoczone powyżej schematy naprężeń i wywołane nimi odkształcenia. Wiadomo, że grubość ścianki wytłoczonego elementu jest zmienna:

-    największe pocienienie zachodzi w miejscu przejścia

pionowej ścianki w dno wytłoczki (ok. 10 i 18 % )    ,

-    w miarę zbliżania się do górnej krawędzi wytłoczki, grubość materiału zwiększa się, osiągając max. wartość na krawędzi wytłoczki (15 i 20 % ) .

IW celu otrzymania bardziej poglądowego wyobrażenia o charak-|terze odkształceń metalu przy tłoczeniu, oraz możliwościach [określania jego wartości w poszczególnych strefach, zastoso-twać można tzw. metodę siatek koordynacyjnych. Metoda ta pole-}ga na nanoszeniu na materiale wyjściowym siatki o określo-linych konfiguracjach i znanych parametrach ( pomierzonych ś przed tłoczeniem ) , a następnie po przeprowadzeniu wytłacza-' nia, określeniu wielkości i charakteru odkształceń z siatki \ zdeformowanej. Nanoszona siatka może składać się z koncentrycznych okręgów, promieni lub kwadratów oraz odpowiednich ich kompozycji.

4*3*2. Obliczenia naprężeń i sił

przy wytłaczaniu z dociska-c z e m

Aby określić stan naprężeń oraz wpływ sił zewnętrznych przy wytłaczaniu należy, stosując zasadę superpozycji, rozpatrzyć przypadek idealnego wytłaczania, pomijając siły tarcia i wpływ zginania na krawędzi zaokrąglenia matrycy (Rys. 57) .

Wydzielając z krążka wyjściowego element ograniczony promieniami tworzącymi kąt oC (Rys* 58 ) , ustalamy warunek równowagi pierścienia o szerokości dR. Na wydzielony fragment pierścienia działają naprężenia:

64- rozciągające promieniowe,

63- ściskające obwodowe.

Wprowadzając oznaczenia:

r - promień wewnętrzny wyrobu,

Rk - promień krążka wyjściowego,

Rz - promień zewnętrzny zmniejszającego się kołnierza,

R - promień pierścieniowego elementu o szerokości dR,

warunek równowagi sił działających na element przedstawia się następująco:

S, R<£-9 + d(0VR.oc-g) -    a - 2 6j-dR y g =0