(pole widzenia jest podzielone na trzy czyści). Nastawić ostrość przez pokręcenie okularu.
5. Obrócić ponownie analizator tak, by doprowadzić do wyrównania oświetlenia całego pola widzenia. Skala powinna wówczas wskazywać wartość zero lub minimalne odchylenie od zera, które należy odczytać na n oni uszu kątowym skali i zanotować jako Cj.
6. Napełnić kuwetę roztworem o najmniejszym stężeniu 'po skręceniu kuwety me może znajdować się w niej bańka powietrza), przetrzeć okienka kuwety, wstawić kuwetę do polarymetru, poprawić „ostrość*, nastawić ponownie jednakowe oświetlenie pola widzenia (całe pole przyciemnione) i odczytać na skali kąt c2-
&Ż, Obliczyć kat skręcenia a:
^ £l — ” Cj
^Obliczyć skręcenie właściwe<z0 ze wzoru:
a
gdzie: 1-2 dm.
9. Przeprowadzić pomiary dia wszystkich przygotowanych próbek (wg pkt 6-S).
Obliczyć średnie skręcenie właściwe cWr lii Sporządzić wykres zależności kąta skręcenia płaszczyzny polaryzacji a od stężenia roztworu c (krzywa wzorcowa).
12. Przeprowadzić pomiary kątów a dla roztworów o nieznanych stężeniach. Z wykresu odczytać wartości tych stężeń.
13. Wyniki zestawić w tabelce.
Rort»ór nr |
e |
al |
ai |
L |
flOlr |
C, |
UWAGA!
Roztwory wlać z powrotem do odpowiednich buteek.
Dckładne wypłukać kuwetę oraz oczyścć polarymetr.
Ne prze<Su23ć bez potrzeby czasu pracy lampy sodowej. 2 teęo względu praktycz-ra kolejność czynncśd powinna być :nna nz podana kolejność dydaktyczna. n-.a-ncwae: 1. 2. 3. *1. 5. 6. 9.12. Następne na ery wyłączyć lampę i wykonać pozostałe punkty ćwdzena
345