1. RYS HISTORYCZNY
' . ,/ i
Możliwość przypadkowego odkrycia bioemanacyjnego sprzężenia zwrotnego, zachodzącego pomiędzy przyłożoną ręką lub inną częścią ciała na puszce mózgowej czy też w innym miejscu, w którym odczuwano ból, jest nieograniczona w czasie wśród istot żywych, gdyż odkrycie takie może obejść się bez jakichkolwiek prostych czy złożonych narzędzi lub instrumentów pomocniczych. Uwarunkowane jest to naturalnym zjawiskiem przyrodniczym — ;
biologicznej właściwości każdego żywego organizmu do emanaeji < na zewnątrz ciała promieni niewidzialnych, pozazmysłowyćh ] a wchodzących w reakcję w organizmie, w określonych warunkach sumy zdarzeń, wywołujących już zmysłowe, uchwytne reakcje j organizmów żywych.
Z powyższych właśnie względów, wiadomo dziś już jest, iż w Starożytnym Egipcie, podobnie jak wśród Indian Ameryki Południowej okresu przedkolumbijskiego, wiedziano o istnieniu w or- .i ganizmach żywych zjawisk pozazmysłowyćh, uwarunkowanych emanacją na zewnątrz ciała każdego organizmu niewidzialnych promieni. Oczywiście kapłani — naukowcy ówczesnych epok, odkrycia te ukrywając w tajemnicy, wykorzystywali je do Zdobycia władzy nad niewtajemniczonymi, czyniąc dzięki tym tajemnicom j różnego rodzaju „cudowne” zdarzenia, także w zakresie leczenia.
W Oparciu o te „cuda” tworzyli różne wierzenia religijne i dog- | maty dla siebie korzystne, stanowiąc warstwy rządzące duchów- ^ ne i polityczne w danym społeczeństwie. W tych sytuacjach właś- i ciwości występowania bioemanacji przypisywano tylko bogom i i świętym, rysując wokół ich głów na obrazach i sarkofagach j okrągłą lub półokrągłą aureolę, który to symbol przetrwał do dnia dzisiejszego w prawie niezmienionej postaci, począwszy od staro- i żytnych bożków i bogów, we wszystkich religiach świata, głównie 1 chrześcijańskiej, cq możemy sprawdzić w każdym kościele i na } prawie każdym świętym obrazie. — j
W jednym ze swoich odkryć historycznych w tym zakresie ustaliłem, że podobne aureole rysowane były w Starożytnym Egipcie. Na wystawie-w Muzeum Narodowym w Warszawie, trwającej w okresie od 14 marca do 15 maja 1977 roku, eksponowanej pod tytułem: Starożytne kultury Egiptu i Mezopotamii”, wystawiane były zbiory z państwowych muzeów w Berlinie. Na wystawie tej stwierdziłem na dnie sarkofagu mumii egipskiej z około V wieku p.n.e. wymalowane pod głową mumii czarne koło, większe od jej głowy. Koło bez wątpienia spełniało rolę podobną do aureoli malowanych przy głowach świętych nagkonach.
Podobnego odkrycia dokopałem na wystawie pt. „El-Dorado — Złotnictwo Kolumbii”, eksponowanej w Państwowym Muzeum Archeologicznym w Warszawie (grudzień 1979 — luty 1980 rok). Zwiedzając tę wystawę w grudniu 1979 r., wśród eksponatów* rzuciło mi się w oczy kilka odlanych ze złota ozdób o charakterze symboliczno-religijnym. Mają one stylizowane aureole wokół głów przedstawionych w nich. Głównie dwie z tych ozdób nie mogą budzić żadnych pod tym względem wątpliwości. Są to: „Pektorał, Muisca”, którego fotografię w przewodniku po w/w wystawie oznaczono numerem 2, oraz „Centralna ozdoba naszyjnika, Tairona”, której fotografię w tymże przewodniku oznaczono numerem 6. (patrz ryc. nr 1 i nr 2). Obydwie ozdoby pochodzą z okresu przedkolumbijskiego. W wyżej wspomnianym przewodniku po wystawie, czas historyczny prezentowanych eksponatów szacuje się, w oparciu o badanie z zastosowaniem C 14, na „35 stuleci rozwoju technologicznego, czyli od dwóch tysięcy lat p.n.e., aż do przybycia Hiszpanów w XV wieku”, (p. 6*)).
Jak wynika, chociażby tylko z Wyżej podanych dowodów, istnienie bioemanacji ciała ludzkiego było znane i wykorzystywane przez kapłaństwo starożytnych ośrodków kultur świata antycznego, zarówno w Egipcie jak i Eurazji, a także w Ameryce Południowej w podobnym czasie.
Pomijam w tej pracy cały szereg innych dowodów historycznych, świadczących o znajomości w starożytności zarówno w Egipcie i Mezopotamii, jak i wśród ludów wschodnich obszarów basenu Morza Śródziemnego, w tym głównie Greków, nie tylko istnienia bioemanacji na powierzchni ciała żywych organizmów, lecz także o głębokiej znajomości wiedzy z zakresu chemii molekularnej oraz fizyki atomowej i jądrowej, włącznie ze znajomością istnienia fal elektromagnetycznych i wynikających z nich zasad fizyki kwantowej i polowej. Wiedza ta najprawdopodobniej odziedziczona została w spadku po zaginionej ogólnoziemskiej cywilizacji której 'upadek mógł mieć miejsce, jak podaje Platon około 10 tys.
') oznakowania pozycji w bibliografii 1 ewentualnie s. — strona.