BSM Uchnast tif

36 E. UCHNAST _ SAMOLECZENIE BIOEMANACYJNYM SPRZĘŻENIEM...

możemy, myśląc o niej, mówić już tylko o biopolu lub aureoli wokół głowy, gdyż w tym ostatnim przypadku można mówić najwyżej o bioelektryczności rejestrowanej np. przy pomocy EEG. Z tego właśnie względu termin bioemanacja definicję następująco;

Bioemanacja oznacza wszelkie rodzaje promieniowań, wydzielające się z organizmu żywego na powierzchni dała, o nieograniczonym zasięgu i różnorodności form przejawiania się.

Tak więc terminem bioemanacja obejmujemy zarówno te już nam znane, jak również te jeszcze nam nie znane rodzaje promieniowań, a być może istniejące na powierzchni dała jak i w przyrodzie w ogóle.

Tak szeroko ujęta treść terminu bioemanacja stała się koniecznością, ponieważ wiele zagadek naukowych pozostaje jeszcze do rozwiązania z zakresu wszelkich promieniowań i ich skutków. Dla przykładu można by tu wymienić chociażby jeszcze nie rozwiązane punkty akupunkturowe, czy pressopunkturowe, albo odkryte świecenie błyskowe świetlistych punktów błon komórkowych organizmów żywych fotografowane pod mikroskopem elektronowym, czy nawet zjawiska mogące świadczyć ó biograwi-tacji komórkowej w organizmach żywych.

Dziś już w sposób niekwestionowany mogę pisać o istnieniu i wykorzystywaniu bioemanacji całego ciała do samoleczenia i leczenia metodą B.S.M., jako zjawisku powszechnym wśród żywych organizmów, a tym samym właściwym wszystkim ludziom w jednakowym stopniu jak i zwierzętom, co w pełni sprawdza się przy pomocy B.S.M. i jest do zweryfikowania przez każdego człowieka, jak żaden inny problem naukowy.

2.2. Wyrównywanie zachwianej homeostazy bioemanacyjnym sprzężeniem dała z mózgiem.

Podstawą zdrowia organizmów żywych — ludzi i zwierząt jest samoregulacja swej równowagi wewnętrznej (homeostazy). Sa-moreeulacja ta wyraża się dążeniem do zbilansowania energii w organizmie, gwarantującej harmonijny stan trwania zasadniczych wewnętrznych procesów organicznych, zachodzących w powiązaniu z zewnętrznymi warunkami środowiska przyrodniczego, w którym dany organizm przebywa.

Taki bilans energetyczny oprócz znanych nam dotychczas uzupełnień braków energetycznych poprzez procesy przemiany ma-

terii (metabolizm), w wyniku dostarczania organizmowi żywności i wody oraz wymiany gazowej przez oddychanie, należy teraz rozszerzyć na zasilanie energetyczne bioemanacyjnym sprzężeniem zachodzącym między ciałem (ręką) trzymanym na głowie a mózgiem. A więc na zasilanie braków energetycznych organizmu bio-emanacją promieniującą na powierzchni ciała żywych organizmów, przede wszystkim w formie falowo-polowej postaci materii, która bez przerwy wydziela się z nas w otaczający świat.

Zrozumienie tak szeroko pojętego zagadnienia bilansu energetycznego, niezbędnego dla utrzymania równowagi wewnętrznej w organizmach żywych, może stać się bardziej przejrzyste, jeśli przyjmiemy za podstawę naszych dociekań wysuniętą uprzednio przeze mnie tezę, sformułowaną we wspomnianym już powyżej Komunikacie Nr 2, zakładającą zachodzenie w przyrodzie procesów kumulacji połowęj postaci materii w korpuskulamą. Jest to .