PSALMODIA POLSKA 433
5. Wyroki królestw w górnym konsyslorzu-* głęboko utajone zostają: a jakiego losu państwom spodziewać się, nikt nie zgadnie, aż Fata kostkę urzucą.
6. Niech się darmo tą dwornością1 2 nie uwodzi serce, bo jeżeli człowiek szczególny3 sam końca swego nic wie: dopieroż jako lichy idiota4 ma dociec naznaczonego peryjodu?5 6
7. Boś Ty, Panic, zakrył to od mędrców: jednak inszym sposobem objawiłeś maluśkim niedościgłe Opatrzności swojej sekreta.
8. Darmo się o tym u hetruskich augurów badać0: ani tego chaldejscy minucyjarze7 8 nie zgadną.
9. Oto Pan rozpostarł państw upadnionych regestra: aby się drugie postrzegały, jako się cudzym nieszczęściem karząc, własnego upadku ustrzec mogą.
10. Niech uważy, kto chce, co się w cetnie i w liehu" zawiera: bo gdy siódmy liczby obrót przychodzi, rzadko w podmiesięcz-nych rzeczach bez odmiany.
11. Doskonałe dwa tuzy z niedoskonałością półtorą walczą9: a dwa razy trzy z jednością zmięszane zakrytą mocą dokazują.
12. Bo patrz na jednego dzicciucha, jako w siedm lat zęby roni: w drugich zarasta, potem mężnieje i po tych stopniach idąc, do punktu naznaczonego ciągnie.
13. A jako w pierwszych gradusach10 rósł i przychodził do doskonałości: tak w następujących wiek spędziwszy, już nie inszy progres11 12, tylko do dołu.
14. Dopieroż w monarchijach snadno obaczyć te siódmego karbu rcwolucyjc: i nicpochybne za czasem w państwach odmiany.
15. Rzym pod królmi dzieckiem, pod konsulami1 J zmężniał; pod cesarze przyszedszy starzał, gdy się oncj wolności pierzyć13 przyszło.
16. Nicboż winno, czyli wyroki albo natury stworzonych rzeczy skazitelność? Bynajmniej! Pycha i upór, złe rady i zbytek, fakcyjc i prywaty lak kwitnące państwo zrujnowały.
17. Kto historyje czyta, niech czas porachuje: uzna, że po siódmej lat setni ona jedynowładna całego świata pani14 słabieć poczęła.
18. Porachuj się i ty, Ojczyzno, z sobą! Od pierwszej koronowanej głowy15 16 siedmi wieków dzieciznę10 pędząc: co cię też w siódmej wypełnionego klimakteru setni czekać może?
19. Niech w dobrą godzinę przemówię, żeby się jeno ta wolność złym używaniem nie wysieliła: a zbytki górę wziąwszy, praw i ustaw dawnych nic odmieniły!
20. Bo widząc, że one staropolskie cnoty w zapomnienie idą: jako tuszyć mam, że z odmianą obyczajów zostają się i prawa?
•* w górnym konsyslorzu w sądzie niebieskim (konsystorz sąd biskupi).
dwornoM — tu: ciekawość, wścibstwo.
szczególny — poszczególny.
T idiota — nieuczony.
K peryjod okres.
hetruskich augurów etruskich (rzymskich) kapłanów, wróżących że zjawisk przyrody, zachowania się zwierząt itp.: badać sic dowiadywać. dopytywać.
chaldejscy minucyjarze — babilońscy astrologowie, układający kalendarze z przepowiedniami (minucjc).
w cetnie i w Uchu w parzystej i nieparzystej liczbie punktów (ok) kostki do gry (do wróżenia).
doskonale /.../ walczą niejasna kombinacja liczb, dająca w sumie 7; tuz strona kostki do gry mająca dwa oka (K 184).
gradus stopień.
progres — postęp.
pod konsulami naczelnymi urzędnikami cywilnymi i wojskowymi w Rzymie republikańskim.
pierzyć tracić pióra, tu: słabnąć, chorować.
po { '...] pani po siedmiuset latach od założenia miasta, tj. w I w. p.n.e.: jedynowładna pani Roma ( Rzym).
od [...} głowy od Bolesława Chrobrego.
dzleeizna dzieciństwo.