3. WŁÓKNA MIĘŚNIOWE POPRZECZNIE PRĄŻKOWANE SZKIELETOWE
Elektronogram przedstawia włókna mięśniowe poprzecznie prążkowane szkieletowe.
Widzimy na nim komórki mięśniowe (włókna), które zawierają wiele jąder. Jądra leżą w obwodowej części sarkoplazmy, pod sarkolemą.
Głównym składnikiem cytoplazmy komórki mięśniowej są miofibryle- zbudowane są z dwóch miofilamentów-
cienkich i grubych:
z=> Miofilament cienki, aktynowy- zbudowany jest z aktyny G, tropomiozyny i troponiny.
Miofilament gruby, miozynowy- zbudowany z miozyny II (białka fibrylarnego) i białka C (spaja cząsteczki miozyny).
Jednostką strukturalną miofibryli jest sarkom er-jest to odcinek miofibryli pomiędzy dwoma liniami Z.
W skład sarkomeru wchodzą:
t-
• linia Z
• połowa prążka I
• prążek A
• połowa prążka I
• linia Z
W prążku A obserwujemy przejaśnienie zwane prążkiem H z linią M.
Linia Z- miejsce połączenia miofilamentów cienkich pochodzących z dwóch różnych sarkomerów
W rozkurczu mięśnia widzimy wszystkie prążki, w skurczu widzimy tylko prążek ciemny- zanikają prążki jasne.
W mięśniu poprzecznie prążkowanym występują tzw. triady mięśniowe w skład której wchodzi:
=> Kanaliki T- rurkowate wpuklenia sarkolemy, które przebiegają poprzecznie do miofilamentów na granicy prążka A i I. Zadaniem kanalików T jest wprowadzenie w głąb włókna mięśniowego bodźca charakterze fali depolaryzacji