DSC00149

P

Przedmowa

umienie, zauważyli, że wyrazy każdego języka są jedynie kombinacją nielicznych dźwięków podstawowych i że choć ilość ich jest bardzo ograniczona, wystarczają, by utworzyć niemal że nieograniczoną w praktyce ilość różnych połączeń. Wpadli tedy na myśl, by przy pomocy znaków widocznych oznaczać nie tyle odpowiednie pojęcia i słowa, ile proste elementy, z których się te słowa składają.

Poznano wówczas pismo alfabetyczne.! Podobnie jak przy portiocy niewielu dźwięków można wszystko powiedzieć, tak przy pomocy niewielu znaków można wszystko napisać. Język pisany stał się podobny do języka mówionego; należało jeszcze tylko nauczyć się rozpoznawać i określać owe nieliczne znaki i ten osta-tui krok zadecydował o postępie rodzaju ludzkiego.

[Zapewne pożyteczną byłoby rzeczą wprowadzić dziś język pisany przeznaczony wyłącznie do celów naukowych. Zawierałby ón tylko takie kombinacje pojęć podstawowych, które są dokładnie takie same we wszystkich umysłach. Język ten służyłby jedynie do ściśle logicznego rozumowania, do precyzyjnych operacji myślowych i obliczeń, byłby zrozumiały dla ludzi wszystkich krajów, przekładalny na wszystkie narzecza, nie mógłby natomiast, tak jak one, zmieniać się. ponieważ nie stawałby się językiem potocznym.]

[W ten sposób dzięki szczególnej przemianie, to samo pismo, które zachowane bez zmian przedłużałoby tylko okres ciemnoty, w rękach filozofów stałoby się narzędziem umożliwiającym szybkie szerzenie się oświaty i udoskonalenie naukowej metody.] \

Wszystkie więc ludy. których dzieje zachowały się