CkiaiHu
1 Kiowtu. pji||km (kmh^xi i Kw<lr\jia jwł " któirj
'•'wh i « wj.iM flUir i|»ri i ■■w1 *il>: t«anltM j « (‘(zitkw^iwaniu
iRta^i nu /v<ł*v>i \ o<it*a m||j Mk«tntm' uriuf «U» Koilnjja. W \ «»!^-|mj
K u&ot ^kV > l*<włir^ CkiurtK i\«r |H«t^lajł* go koch^*.
ClłottNMU wtlutiiihr CiH, WkiuUKttM honoru i ttiiłt*M'». w luunowit'
* Kriiifiiu k^MHUtc
mJ^eŚłi nut Mr K^nriW, fiW JH nftŁuti
(m(v mktdkiii Aidhi |>m hmM1^ iwfrfrK.
/r, będąc kummtreemt fAiU arfjw Im.
M — łań idiwiwi wAirn /nya. U uporu.;
(>/>•■ w łtfiJtraimr. ir «n tW posłusznym.
Albo Kwir. ir wzgardsd rozkazaniem słusznym” (sir. 28). libiswnd w*e, te j<-i obowzązktem jest żądać pomszczenia ojca. dlatego zwróci •**ę do Łróia #p stówami: ^Słuszna. jróy dał gardła, o królu, zabójca . Chimena kocha M*wkrvea t> m bardziej, im bardziej jest on wierny nakazom honoru. Sprzeczne uczucia ‘niitijp < *ivoii bohaterki są dla niej przyczyną cierpienia: Jen, co nu umny, tenże '***’,& Temu truły” s%tr. Ili. Chimena postanawia wypełnić do końca nakaz honoru. Haa putnie h śmierć ojca, msaząt się na swoim ukochanym, polem będzie już rao-Rta umrzeć: _ViWpptę nózi. zgubię go. a potem potęgę” (str. 43). Jedynie w trakcie ko-hgtwcfe pcłayenmy ch wizyt Rociry pa nie potrafi do końca ukry ć władającego nią uczucia: ,Jdż już precz! \iech się więcej widokiem nie suszę Tego. co szczerze bucham, a co stracić muszę” (stu 47).
Ottaw na przenwa ciąg załamań i zwycięstw nad sobą. Do końca naciska na aNfagjtftgf'fen pomścił Goraesa. Dopiero, gdy podejrzewa, że Rodryg zginął z ręki "aiiktego, poznaje, żc uczucie nad nią panuje, a obowiązki wobec ojca wypełniła:
..H stań Rnderyku! Trudno mam. królu, ogień stały Taić więcej, wydalam już swoje postrzały;
Rodryk ma cnot), które związały mi duszę,” (sir. 76).
HHn kocha mężczyznę silnego i odważnego, podziwianego przez cały naród, Męarzyloę wiernego poczuciu honoru.
Królewna. córka króla kastylijskiego, to kobieta owładnięta niewłaściwą miło-ł Królewna ku< ha Rodryg*. ale wie, że jako niższy stanem. Rodryg nie jesl jej 8hh| Dziew cza na wierzy, że małżeństwo Rodryga z Cłumeną pozbawi ją cierpień. EH Rodryg zabija Gomeiz, sprawa się komplikuje. Kiedy wreszcie odniesie zwy-thgetm B nad Maurami, staje się godniejszy Królewny. Ale Infantka zwycięża samą pauauje nad własną wolą, kieruje się rozumem, podobnie jak inni bohaterowi? dramatu. Królewna bez ustanku analizuje swoje uczucia, z duchowych rozterek gaiztRa cię swojej powiernicy. Izjooorze. Jej przyznaje się do skrywanej namiętności:
„/^ert iruf co wszysiłnch więśe, aryripT^d.
Ten kaualer, len młodzum, roni /to drugiej d.ała,
Z.uufiut mię!*" (|łc 12).
()łM!7ttlArłituj))<T uczucie wałczy w iłtwn bohMetii i pprfnoina królewska. wnw»-dumę. Płukibnic jak inni Infantka podłrea uczuciom i rozumowi:
,.,łfilość nu w sercu gada. z rozum*? — korona I różnie się przeważa la i tamta strona*" (słz 131.
Królcw im namawia i .himrrty. aby yurłwnli Rodogowi, pragnie. ab\ córka iGonirsa poślubiła Rodryga i w ten sposób na zzwwar zamknęła Infantce dner do nirai. Na przestrzeni rozwoju akcji w duszy Królewny nu zwycięża miłość, nu mrum. Po zwycięstwie Rod ryga nad Maurami bohaterka łudzi *óę nadzieję:
JVi* u Rude reku. nie w prosts-m kocham kawalerze.
Ale się kochani w tym, co jest wszystkich kochanie.
Kocham w Cydzie walecznym i dwóch królów panie" t-lr. 69).
Szy bko jednak reflektuje się i rezygnuje z marzeń. Infantka nie wpływa na bieg wydarzeń. Dlatego też jej postać w niektórych inscenizacjach bywała pomi jana.
Don Diego to człowiek zasłużony królowi, wy hntn\ przez niego na marszałka rady. Ta decyzja królewska jesl przyczyną kłótni między Diegiem a Gomesem. w trakcie której Diego zostaje spoliczkowany. Jest to dla niego największe upokorzenie. Wyzywa więc Gomesa na pojedynek:
„Dobij mię po tej wzgardzie, która tr moim domu Dotychczas nie usiadła na czele nikomu(sir. 17).
Diego jest już jednak stary i slaby, więc Gomes nie chce z nim walczyć. Dla Di ega najważniejszy jest jednak honor, dlatego też nakazuje swojemu synowi zemścić się la Gomesie:
Mścij się, a tym czynem Pokaż się godnym ojca takiego być synem.
Ja ten przypadek będę Izami ai do grobu
Płukał, a ty idź, bież, leć i mścij się 7]as obu!" (str. 20).
Ważniejszy od życia syna jest dla Diega nakaz honoru. Kiedy jednak Rodryg pokona Gomesa, jego ojciec będzie błagał króla o darowanie mu winy:
„Uczyń dosyć kncię moją żałobnej Chimenie,
Daj ten plastr i lekarstwo na jej utrapienie.
Gotów-em dekret śmierci stwierdzić swą pieczęcię 1 byle bez sroinoty umrzeć, umrę z chęcią (str. 38). j Kiedy Rodryg żali się ojcu, że wypełniając jego rozkazy stracił Cłutnenę, Diego nakazuje mu walczyć z Maurami. 1 znowu ważniejsza jest dla niego sława nazwiska niż życie syna: „Zażyj czasu i umrzyj, kiedy tak tu e zdanie". Dla Diega najważniejszy jest honor i dobre imię rodziny. Rodryg jest dlu niego narzędziem, za pomocą którego te dwie wartości zostają ocalone.