ca | MPĆUSMI KOMCSFCiS OSOBOWOŚCI
11.11 fiiurfrtrf na ■ rrripa trr^r —*-^ —L,*‘ — sm*> —*«*««
■MMH jap* dm mv pi»rf>y mmkdk aCmM » wątpliwości.
h-nCitlCiM mm j» MCitwfc Iw ■ bandy rmmam ^uwiiiil mh»-cająs m kr*Ir 4Cma4anlB* Um|, 0D.I- 1CP
Tak więc jvt w tej pnnmq noHww awalt byte zarzewie późniejszego konfliktu W rdn 190f zamyjnf jakotwórc* głośnej
oMtudy wolnych skojarzeń, wrai z Fmln i Fmnani - wybitnym ucz-nknn Ffrudi - prubywaf w OBA. Jnk piast CanAdut
„. . J«i w U) pMfw»wj, wapilnl poCrWy urrRwriy we item pMMpdn FWtt* . .y dum i JuagtMD Dotyczyły wszystkim mnnii nbgtf i Nkaotlwiid,
y a Ukn inUrpratetyi asów. fNpawtfy C9 takn pw«m aapśęcśa w ich konia-kf.wh oiobiMyeh* (op dt., ». 1C>
W roku 1012, mając 97 lat. Jurif opublikwl hnątfcf Wtmdlutyftn u rui Symbolu (itr Libido, która tadacydowala o zerwaniu atMunkdw z Frau dem. Jung napisał o tym później tak:
,|*r*ei dwa miesiące nie byłem w etanie wziąć pdn de ręki. iiarany w wnęinnym konfliktem: czy powinienem przemilczeć ta, ca mysi*;, esy tai mam wystawić noszą przyjaźń na próbę" (Jung, 1999. s. 202).
Jung nigdy nie był uczniem Freuda w powszechnym tego iłowa znacz**-iiiii. Kontakt z Freudem został nawiązany w momencie, gdy Jung był juz znanym i cenionym naukowcem, twórcą pojęcia kompleksu, autorem wspomnianej wyżej metody wolnych skojarzeń. Jak pśeze Prokopiuk wa wstępie do Mitów i Symboli:
Jung stał się wielką nadzieją twórcy psychoanalizy, slłiiwnaai przyjęcie jej przez Junga (a za jego pośrednictwem przez Bieuiera i innych psychiatrów szwajcarskich) oznaczało jej nobilitację w oficjalnych kręgach naukowych* (1981.8. 7).
Jung nigdy też nie uznał doktryny Freuda w całości, w szeregu prac dąjąc wyraz odrębności własnego myślenia na temat bardzo zasadniczych dla psychoanalizy kwestii. W pracach z lat 1912-1918 stworzył, jak pisze Prokopiuk:
....podstawy własnej koncepcji myślenia symbolicznego, pracyowadiił pamłrłr między fantazjami współczesnych nam psycbotyłców a witana ludów paerwot' nych (...) rozszerzył zakres pojęcie hbado miało odtąd wraarzać ogólną *w*yg*f psychiczną) i odrzucił psychoanalityczną tamcyję seksuahaoia iłnerięcej ( •krytykował wyłączne dosznłnwame aę kh inkzneż peyehaezaydb) genezy w dzieciństwie, podkreslęąc wagę aktoałaą sytnacp chorego 1 potrzebę zMłe nenia przezeń drogi >oswoją w przyszłości, sAnaelewai asyst a prospektywnym t ksmpsnssKyjnym charakterze adewikwńa* lep. aL, a 5
Dumfltndiue rótne od fiemlowskich były także poglądy Junga na gę naas i rnłę doświadczenia rdigęarco w tyciu csripzidtż
Pb wadami t Freudem. w latanii 1912-1919 Jung przeżył bardzo osobiste. dramatyczne dnawiadrtenis, które najdępras w dKjęj teoni narwał