DSC06317

rozmaitości (ryby, małże, mięczaki, skorupiaki, ssaki) są przede wszystkim ważnym źródłem pożywienia, w tym głównie białka, oraz dostarczają takich surowców jak perły i skóry, czy też są wykorzystywane jako karma dla zwierząt. Natomiast drugie obejmują wodę słodką otrzymywaną z odsalania wody morskiej oraz energię pływów morskich.

Całkowita wydajność zasobów żywych możliwych do wykorzystania bez naruszenia równowagi ekologicznej szacowana jest na około 200 min ton rocznie, a już obecnie wykorzystywane jest około 100 min ton, tj. 18 kg na jednego mieszkańca Ziemi. Zasoby te pozyskiwane są głównie na szelfie, a więc w strefie jurysdykcji państw nadbrzeżnych, co stanowi istotne ograniczenie ich dostępności. Ilość możliwej do pozyskiwania żywności determinowana jest limitami połowowymi ustalanymi w zależności od parametrów biologicznych, tj. wydajności łowisk [Demel, 1969]. Ponieważ jednak do mórz i oceanów odprowadzane są ścieki przemysłowe i komunalne oraz różnego rodzaju odpady, a równowaga tego środowiska utrzymywana jest dzięki wewnętrznym procesom biologicznym, w wyniku których następuje samooczyszczanie, to dalszy niekontrolowany wzrost zanieczyszczeń grozi degradacją naturalnych walorów tego środowiska, a zatem ograniczeniem możliwości wykorzystania jego zasobów, w tym także dla celów rekreacji i turystyki. Wzrost zanieczyszczeń mórz to nie tylko bezpośrednie zagrożenie ich zasobów żywych i walorów środowiskowych, ale także ograniczenie rozwoju ludzkości. Konieczna jest więc ciągła i kontrolowana uprawa morza, a przede wszystkim intensywny rozwój marikultury z równoczesną poprawą technik hodowlanych, oraz kontrola odłowów.

Ochrona i racjonalne wykorzystywanie żywych zasobów naturalnych to jeden z ważniejszych obecnie problemów ludzkości.