r~T*
DT - 516A
Czyjwioóó dotąd powtarzać aż nlo będzia różnicy między po— zyoja;ni na ©krani®. Następnie ustawić przełącznik V/crn na pozycję 5mV/cm i ustawić plamkę na środku ekranu, po czym przołąoznilc V/om ustawić w pozyoji 2raV/ora# Potenojbmotrem Pr 103 w kanał® A a Pr203 w kanale B sprowadzić plamkę na to samo miejsoe. Czynność również dotąd powtarzać aż ruchy plamki będą niezauważalne. Dostęp do potenojometrów uzysku. Je się po zdjęciu obudowy.
3+7* Kalibracja układów odchylania pionowego*
I
Kalibracja ta poleca na skorygowaniu wzmocnienia układu do takiej wartoóoi, by napięcia wzoroowe dostarczone przez kalibrator spowodowało odohylanie plamki o ściśle określonej; wartośoi. Normalnie w warunkach eksploatacji kalibrację przeprowadza się w ten sposób, że na za)cr«si« 0,2V/om przykłada eię napięcie 1V z kalibratora. Wysokość obrazu winna wynosić 5 cm i 1 mci. Jeżeli Jest inna należy skorygować ją potenojomotrea Pr30ł dla konału A.
Jeżeli natomiast wysokość obrazu tego samego przebiegu jest taka sama dla obu kanałów, ale różniąca się od 5 cm wtedy należy pizoprowadzió postępowanie w/g pkt* G-5.3. niniej-ezej instrukcji.
3.5. Kor: >onacc ■ ;•> sond pomiarowych.
Kompeneaoję tę przeprowadza się oclem dopasowania pojemnościowego sondy i wejśola obu kanałów AID. Przełącznik V/om kanału na którego wejście załączona jest sonda ustawić na zakres 20 mV/om a sondę przyłożyć na wyjście kalibratora /7/* Obraz ustabilizować i obserwować na ekranie zwisy fali prostokątnej. Jeżeli występują należy usunąć je elementem korekcyjnym w sondzie* Jeżeli zauważy się» że po skompensowaniu sondy na zakresie 20 mV/era pojawiają się zwisy na 1 nych zakresach V/om należy przeprowadzi* postępowanie w/g L>kt. G-5.1* niniejszej instrukcji.
« . •
ś«
vvt
DT - 516\
> ko- ?
y
&
C*t>M * V
9• Podłączenie osoyloskopu do badnnrgo jytb vr ć 1 ;.r^ c-\ i co J> obiektu 1 oddziaływanie oscyloskopu ną ten oHt,
Sposób podłączenia do oscyloskopu badanego obiektu no^ mieć poważny wpływ na Jakość pomiarów i obserwacji,
i
Z zasady powinno się używać do teco i»rzewodów wspótos-w,c7. zakończonych od strony osoyloskopu wtykami Przy badaniach przebiegów o czasach narastania 1 yuS przewody pomiarowe mogą być zakończone od strony nego obiektu wtyczkami bananowymi lub uchwytami kr ko wymi. Jednak nie ekranowana część żyły wmmętrzne j i zv oplotu winny być możliwie krótkie i nie tworzyć pętli.
Przy badaniu przebiegów o czasie narastania Łub opadania
V
mniejszym od 1 yuS zaleca się już zakańczać przewody pomiaro we łączami wysokiej częstotliwości obustronnie, z zachowa-
i
niom zasady dopasowania falov;ego układu pomiarowego.
:
Gdy stosowania złącz w,oz. Jest niemożliwe, należy żyłę wewnętrzną ort z oplot przewodu i>rzyiutować do punktów pomia-rowych tak, by nioekranowano odcinki były możliwie najkrótsze, Konieoznym Jest toż zakończenie przewodu pomiarowego od strony oscyloskopu opornikiem zamykającym /najlepiej nasadkowym/ o oporności zbliżonej ?uh równej oporności iolowe przewodu pomiarowego. ¥ niektórych przypadkach, Jeżeli oporność wyjściowa badanego układu jost różna od 50£ót należy zmienić typ przewodu pomiax'owego . U zakresie częstotliwości \ przenoszonych przez wzmacniacz odchylania pionowego oscyloskopu nie zauważa się wpływu zmiany samych złącz w,ciz. o opornościach w zakresie 50 do • Przy używaniu przewo
dów współosiowych ekran przewodu Jest jednocześnie przewode zerowym, W nioktórych przypadkach oporność okranu może oka- | zaó się niewystarczająca dla prawidłowego przenoszenia sygnałów w.oz, zwłaszcza gdy sygnały są niewielkiec Mogą wów ozas wystąpić zakłócenia w postaci tętnioń slocio;,/oh V ' wysokiej częstotliwości. Należy wówczas stosować dodatkowa połączenie masy badanego obiektu z masą osoyloskopu. Połączenie tuki o należy wykonać ekranem z przewodu współosiowego, Wyżej Y/ymienione zasady dotyczą równi* ż podłącze-\ nia do wojścia wyzwalania zewnętrznego.
^ + » • < i • ^ f • * . 4 1 * • • I • i »%>« *4%' a