krój pisma sięga początkami XV-wiecznej Francji s^s ' stanowi połączenie wyrazistości pisma gotyckiego z bardziej płynnymi pociągnięciami oraz duktem tworzonym z góry do dołu, co później siało się cechą charakterystyczną ilaliki. Tego typu pismo zwie się także baslardą. Wydłużenia górne i dolne są tutaj dość płytkie, a wysokość trzonu liter wynosi jedynie 3:.'j szerokości stalówki, co nadaje im „stabilny" wygląd, zaś rytmiczny, pochylony krój zachęca do łączenia niektórych liter przy pisaniu tekstu w bloku.
Kąt nachylenia waha się między 30° a ś5°, wymagając pewnego manewrowania (lekkiego obracania! piórem.
i 3 V2 szerokości stalówki | na trzon, 3 na wydłużenia
kąt nachylenia 30°
kąt nachylenia 45°