1
t B • ZAŁAMEK f
80
j fiKG 9*4 S\*lrr na zalamki P we wszystkich odprowadzeniach w tym i i.tpMc. Czy /auwa/yM ęoś nic/wyklego dotyczącego załamków P lub I r**Mvjw>w PO? Kiedy patrzymy na odprowadzenia II. 01# aVF, widzimy,
/ ir /.damki P »ą ujemni Wiemy Już. że prawidłowe zalamki P / w odprowadzenia^ hlitl M dodatnie. <* więc len obraz jcsi nieprawidłowy.
/ W tym przypadku zalamki P powal*!* w pr/edsionkowo-komorowym I jui / w Jego okolicy, a impuls rozprzestrzenia się walecznie na przedsionki.
1 Takie wsteczne rozprzestrzenianie się bodźca (wsteczne przewodzenie) powo-i duje tnlwrtkcnie załamków P w odprowadzeniach II, III i aVF.
W a j sytuacji możliwe *<1 dwa rodzaje rytmu serca. Pierwszy występuje, f gdy rozrusznik Jest /lokalizowany w łączu przedsionkowo-komorowym.
W tym przypadku ryim określany jest mianem rytmu węzłowego / wstecznie pr/rwod/imytnl /.dawkami P. Problem polega na tym. że w takie) syitiacjl obserwuje się zazwyczaj krótki odstęp PQ. Drugi rodzaj rytmu powstaje, gdy mamy do czynienia / ektopowym rozrusznikiem dolno-prmlsionkowym. £ktopowy ro/roh/nik w przedsionku może znajdować się blisko ląc/a pr/ctl-siottkowo-iumiorowego, przed miejscem występującego tu fl/jologU/.ncgo bloku, podobnie jak w przypadku ro/rtis/nlka C na Rycinie ‘i-1, ponieważ odstęp Pi) jest prawidłowy, la druga możliwość Jest bardziej prawdopodobna.
EKG 9-4 Ten zapis spełnia kryteria rozpoznania przerostu lewej komory (LVH): załamek R w aVI. ma więcej niż \ l mm wysokości. Powoduje to, i tc odcinki ST i zalamki T w odprowadzeniach przed sercowych maj* wygląd I typowy dla LVH 2 cechami przeciążenia - odcinek ST jest nieco uniesiony.
«t zalamki T asymetryczne.
Prawidłowa oś /.damka P mieści się między O a IV'. W przypadku rytmu węzłowego oś /.damka P wynosi zwykle od -60 do -80". co wyraża się ujemnymi /.damkami P w odprowadzeniach U, Ul i a\T waz dodammu w odprowadzeniach 1 i aVR. Zalamki P w odprowadzeniach przed servowy\h mogą być różne.
Czy może to być rytm węzłowy? Na ogól w rytmie węzłowym odstęp PO nie przekracza 0,11 s. Aby można było mówić o rytmie węzłowym, musiałyby występować zaburzenia prawidłowego przewodzenia przez łącze pr/edsionkowo-komorowc obwodowo od rozrusznika, dzięki którym wstecznie przewiedzione zalamki P mogłyby występować znacznie wcześniej niż depolaryzacja komór.