DSCN9688

Poprzednie wydania Ślubów panieńskich w Bibliotece Narodowej opracował Eugeniusz Kucharski: pierwsze w r. 1920, drugie 1922, trzecie przejrzane 1924, czwarte przejrzane i uzupełnione w r. 1930.

Redakcja Biblioteki Narodowej:

JAN HULEWICZ i MIECZYSŁAW KLIMOWICZ

Redaktor tomu: Barbara Antoniuk Redaktor techniczny: Henryk Babrał

Wszelkie prawa zastrzeżone

Printed in Poland

ukończono w listopadzie 1972. Cena brosz, zł 12.—, opr. zł 20.-

Zakład Narodowy im. Ossolińskich — Wydawnictwo, Wrocław. Oddział w Krakowie 1972. Nakład 29 800 + 200 egz. 15,75 (X16) + 3 wkl., ark. form. Al 11,40. Pap. druk. sat. (w tym 27 000 egz. brosz.). Objętość ark. wyd. 8,00, ark. druk. ki. V, 70 g, 70 x 100 z Częstochowy. Oddano do składania 27 i 1972. Podpisano do druku w październiku 1972. Druk

Rzeszowskie Zakłady Graficzne, ul. J. Marchlewskiego Zań. 155/72 — 3-5-132

WSTĘP

GENEZA I RECEPCJA „ŚLUBÓW”

Oryginalna komedia polska.

Komedia moja, śluby panieńskie, czyli Magnetyzm serca, była przedstawioną w teatrze lwowskim w roku 1832, a drukiem ogłoszoną w IV tomie moich komedii w roku 1834.

W kilka lat później została bardzo źle przetłumaczoną prozą na język francuski. 17 sierpnia 1840 r. przedstawiono po raz pierwszy w teatrze du Gymnase Dramatiąue w Paryżu sztukę Bocąuet pkrc et fils ou Le Che-min le plus lotig, comćdie-vaudeville en deus actes par M.M. Laurencin, Marc-Michel et E. Labiche. W tej sztuce główny węzeji kilka scen ledwie nie co do słowa są wzięte z mojej komedii śluby panieńskie.

Piszę tę notę dla tych, którzy mnie oskarżają o naśladowanie powyższej sztuki francuskiej

— stwierdzał Aleksander Fredro w nocie umieszczonej w czwartym wydaniu¹ swojej, bardzo już wtedy popularnej komedii.

Komedia ta, jak to w dalszych wywodach wypadnie wykazać, była wyrazem najpełniejszym towarzyszącej stale pisarzowi szla-

1

A. Fredro, Dzida, Warszawa 1880, t. IV, s. 156. Pamięć pisarzowi nie dopisała, i w Dzidach, wydanych pośmiertnie, ale przygotowanych przez niego, powyższa informacja ukazała się jako nota do piątego wydania Ślubów. Pomyłkę sprostowali dopiero późniejsi wydawcy. Mylnie została podana również data premiery Ślubóto.

Przekład komedii (jak wyjaśnia S. Pigoń w oparciu o pracę W. Fol-kierskiego pt.'Fredro a Francja, Kraków 1925), ukazał się drukiem w r. 1835 w Paryżu, w wydawnictwie zbiorowym Thidtre Europien, nouoelle cóllection des chefs tToeuure des thi&tres pt. Un voeu de jeunes fiUes (śluby panieńskieJ. Camłdie en dnq actes par le Comte Alcaandre Fredro..., Paris 1835, ed. Gućrin. Przedmowę podpisał Kalikst Moro-