Elektra skrypt8

Z Wyznaczanie rezystancji metodą techniczną z uwzględnieniem wpływu woltomierza na wynik pomiaru

Wypełnić tabelę 1.1. wykorzystując wyniki uzyskane w rozdz. 1.4.1 p. 2, korzystając z wzorów:

u i sl

m i /■

AR = -

/V =

R.

^Rs ⁺Pv

gdzie: /?_K — rezystancja woltomierza,

p_v — poprawka uwzględniająca wpływ woltomierza.

Porównać wyniki uzyskane dla obydwu metod.

3. Wyznaczanie charakterystyki elementu nieliniowego

Wykreślić charakterystykę żarówki U = /(/), korzystając z wyników uzyskanych w rozdz. 1.4.1 p. 3. W wybranym punkcie charakterystyki wyznaczyć graficznie rezystancję statyczną, kreśląc sieczną w tym punkcie oraz rezystancję dynamiczną, kreśląc styczną w tym samym punkcie i odczytując z wykresu odpowiednie dane.

_R _ a

^Kslal ~ j *

R,

A U

'dyn _A/

4. Pomiar metodą techniczną impcdancji oraz pojemności kondensatora

Wypełnić tabelę 1.3, wykorzystując wyniki uzyskane w rozdz. 1.4.1 p. 4, korzystając z wzorów:

c =    ¹

2 TtfX_c

■■

X_c = z_c.

Narysować charakterystykę kondensatora U = J\I).

5. Pomiar metodą techniczną impedancji i jej składowych oraz indukcyjności cewki Wypełnić tabelę 1.4, korzystając z wzorów:

Z - 1

^Zl T

cos (p = |j|p X_L = Zsin tp,

R. = Z cos 9, L =

A

2*/

Narysować charakterystykę cewki rzeczywistej U = /(/).

6. Badanie szeregowego układu RLC

Wypełnić tabelę 1.5, korzystając z wzorów:

^z3 *■ f> cos9 ⁼ ■“» % = Z3SU19, % = Z3COS9

Uwzględnić znak kąta 9 (jeżeli U, > U_c% to 9 > 0; jeżeli U_c> U_L, to 9 < 0). Tak obliczona impedancja Z3 oraz jej składowe X₃ oraz % są parametrami gałęzi składającej się z trzech elementów R, L, C, traktowanej jako jeden ele*¹ menł o impedancji Z₃.

i * ti*L**f+p_L-xcf. H!

n

■ (% “ X_c) - Z₃' sin<p, Rj' =* Z₃' cosip

Wartości oznaczone dla odróżnienia indeksem prira obliczamy na podstawie znajomości impedancji poszczególnych elementów.

Wartości R_Ly X_L oraz X_c zostały wyznaczone w p. 4 i 5. Rezystancję opornika R, oznaczoną dla odróżnienia symbolem R_r, oblicza się ze wzoru:

Narysować dwa wykresy wektorowe prądu i napięć przy dwóch różnych wartościach napięcia zasilającego, korzystając z danych zawartych w tabeli 1.5. Porównać kąty między wektorami napięć na obydwu wykresach.

LITERATURA

[1] Bolkowski S.: Teoria obwodów elektrycznych- WNT, Warszawa 2003.

[21 Elektrotechnika i elektronika dla nieelektryków. Praca zbiorowa, wyd. 5. WNT, Warszawa 2004.

PJ Mała encyklopedia metrologii. Praca zbiorowa. WNT. Warszawa 1989.

[4) Pasko M.: Ćwiczenia laboratoryjne z elektrotechniki teoretycznej, cz. I. Wyd. Politechniki Śląskiej. Gliwice 2001.

41