2011-11-15
Pierwsza Konferencja była poświęcona sformułowaniu programu organizacji, ale zgłoszone przez kraje rozwinięte gospodarczo propozycje napotkały na silny opór gospodarek rozwijających się. Najważniejsze postanowienia dotyczyły:
- uzgodniono powołanie Komitetu ds. Regionalnych Porozumień Handlowych w celu monitorowania procesu regionalizacji
- przyjęto deklarację o Handlu Technologiami Informatycznymi
- uzgodniono, że standardy pracy nie mogą być wykorzystywane jako bariera w dostępie do rynku i powinna określać Międzynarodowa Organizacja Pracy
- powołano grupy robocze w celu zbadania relacji między handlem a polityką konkurencji oraz poruszono kwestie przejrzystości polityki zakupów rządowych
- podkreślono potrzebę koordynacji na szczeblu narodowym kwestii związków handlu
i zanieczyszczenia środowiska naturalnego
• Druga Konferencja Ministerialna odbyła się w Genewie (18-20 maja 1998) i była połączona z obchodami 50. rocznicy GATT. Podjęto decyzję o rozpoczęciu prac mających na celu zwołanie nowej rundy negocjacji handlowych (zaplanowanych na listopad 1999). Przyjęto program działań w następujących obszarach:
- implementacja istniejących porozumień,
- handel elektroniczny,
- przygotowanie do tzw. rokowań mandatowych w handlu produktami rolniczymi i usługami.
Seattle 1999
• Trzecia Konferencja Ministerialna odbyła się w Seattle (30 listopada-3 grudnia 1999).
• Założenia były ambitne jednak konferencja została zerwana z powodu sprzeciwu krajów rozwijających się, które zażądały wielu ustępstw ze strony gospodarek wysoko rozwiniętych
• Czwarta Konferencja Ministerialna odbyła się w Doha (9-14 listopada 2001).
• Podczas Konferencji rozpoczęto trwającą do dzisiaj 9 rundę negocjacji handlowych. Ponadto, podjęto kilka decyzji, wśród których należy wymienić:
- uzgodniono tekst deklaracji końcowej dotyczący
rozpoczęcia nowej rundy negocjacji handlowych
- przyjęto Chiny i Tajwan do WTO
- implementacja porozumień WTO (rozwinięta interpretacja
wybranych postanowień GATT/WTO aby były one korzystniejsze dla krajów słabiej rozwiniętych)
- postanowiono uściślić zapisy Rundy Urugwajskiej dotyczące
reguł antydumpingowych, antysubsydyjnych i ochrony praw własności intelektualnej
- dalsza liberalizacje sektora rolniczego
Piąta Konferencja Ministerialna odbyta się w Cancun (10-14 września 2003).
• Pojawiły się liczne spory między stronami. Dotyczyły one głównie:
- kwestii subsydiowania produkcji rolnej
- związków handlu z polityką konkurencji, inwestycjami i
przejrzystością zakupów rządowych Podpisano ogólne porozumienie w sprawie liberalizacji handlu światowego. Główne zapisy dotyczyły handlu artykułami rolniczymi:
- natychmiastowego zmniejszenia wsparcia wewnętrznego w
sektorze rolniczym o 20% oraz stopniowe zmniejszanie subsydiów eksportowych aż do ich całkowitego wyeliminowania
- obniżenie ceł importowych na produkty rolne proporcjonalnie do
ich wysokości
- utrzymanie pewnych preferencji dla krajów rozwijających się aby
nie pogarszać ich sytuacji gospodarczej
• Szósta Konferencja Ministerialna odbyła się w Hong Kongu (13-18 grudnia 2005).
Wśród skromnych rezultatów Konferencji należy wymienić:
- przyjęcie roku 2013 jako docelowego terminu eliminacji
subsydiów eksportowych w sektorze rolniczym
- członkowie WTO zostali podzieleni na trzy grupy w zależności
od wielkości subsydiów produkcji krajowej; ustalono, że skala redukcji wsparcia wewnętrznego będzie proporcjonalna do jego wysokości
- postanowiono do końca 2006 roku zlikwidować subsydia
eksportowe do bawełny w krajach rozwiniętych oraz uzgodniono wolny (bezcłowy i nieograniczony ilościowo) dostęp do rynku dla eksportu z krajów rozwijających się
- w celu wyeliminowania szczególnie wysokich ceł na artykuły
przemysłowe przyjęto formułę szwajcarską do ich redukcji
7