Budowę murowanego ratusza, usytuowanego w środku rynku rozpoczęto w pocz. XV w. Potwierdzają to nieliczne wzmianki: w 1407 r. miasto wykupiło wójtostwo, a kronikarz z XVII w. podaje datę — 1410 — jako czas budowy ratusza. Zachowane fragmenty pozwalają przypuszczać, że była to budowla dwukondygnacjowa, dwuskrzydłowa z dachem dwuspadowym i kwadratową wieżą przy skrzydle płn. Pomiędzy skrzydłami biegło przejście.
Ratusz ten uszkodzony w czasie burzy w 1535 r. wkrótce odbudowany uzyskał na wieży o&mioboczną nadbudówkę z renesansową galeryjką. Budynek płonie ponownie w latach 1730 i 1823, a odnawiany od 1826 uzyskuje już szatę klasycystyczną łącznie ze wzniesieniem w 1892 r. pomiędzy dawnymi skrzydłami obszernej klatki schodowej. Obecnie zdobią ją płyty herbowe z XVI i XVII w., pochodzące z dawnych bram miejskich. Ratusz zniszczony w czasie ostatniej wojny, po odbudowie w latach 1960—1964 ponownie swą bryłą organizuje część bloku śródrynkowego.
cr 18. RZUT POZIOMY PARTERU
19. RATUSZ OD STRONY PŁN.—WSCH.
Pierwsze wzmianki o zabudowie śród-rynkowej posiadamy z 1282 r., kiedy to wymienia się dom kupiecki i usytuowane przy nim kramy. Budowę ratusza rozpoczęto w 1353 r. w związku z usamodzielnieniem się Rady miejskiej. Przebudowany w 1585 r. uległ zniszczeniu w 1634 r., po którym odbudowa trwała aż do 1668 r., zaś hełm wieży wraz z zegarem założono dopiero w 1718 r. Wobec rosnących potrzeb miasta całość zabudowań z wyjątkiem wieży rozebrano, wznosząc w 1823 r. nowy budynek ratusza wg. projektu Schinkla.
O dawnej świetności świadczy obecnie jedynie czworoboczna wieża, wyżej przechodząca w ośmiobok z galerią i wysoki, barokowy hełm. Na ośmioboku pomiędzy tarczami zegara zachowały się symbole: tarcza księżyca, kogut herbowy, postać śmierci i rycerza, poruszane mechanizmem zegarowym.
20. RATUSZ OD
STRONY WSCHODNIEJ