IMGW87

96

Nanokompozyt Ti-Ni-Al/10% wag. WC, uzyskany metodą MA, wykazuje znaczną poprawę mikrotwardości.

Odkrycie nanocnateriałów opartych na węglu, typu C« (fullcreny). pozwoliło wyprodukować nanokompozyty typu Ti-O©. gdzie C* może być w postaci na-nokulck lub nanorurek (długość -2+3 pm. średnica S+50 nm) (16).

TabrUSJ

Twardość HV i moduł Younpa E malcriakSw kompoąhmych na ba/ic tytanu

Typkompoz>iu	HV(GPa)	E(GPa)
T.	U	I20
Ti-C	8.4	ISO
Tt-Cw. łnanokule)	6.8	I8S
Ti-Ca)(nanoniifci)	I12	198
C«,(nanorurki)		-1800

Wzrost HV i E w nanokompozyiach typu Ti-C jest efektem uzyskania w tych materiałach charakterystycznej mikrostruktury, którą stanowi osnowa tytanowa z wytrąceniami TiC (tab. 8.8).

6. Nanokompozyty na bazie molibdemu

Kompozyt na bazie molibdenu, typu Mo-Si-C zawierający wytrącenia faz Mo-Si₂ i/lub SiC, z uwagi na ich wysokie temperatury topnienia i dużą odporność na utlenianie, jest bardzo atrakcyjnym materiałem do zastosowań w środowiskach agresywnych i w wysokich temperaturach. -1770 K (14,20).

W diagramie fazowym Mo-Si-C jedyną stabilną fazą jest Mo^sSijC^iffaza NoYotny; struktura D8|), której temperatura topnienia wynosi 2370 K.

Stop MossSijC*i otrzymano metodami mechanicznej syntezy i wysokotemperaturowego spiekania (rys. 8.14). Proces mechanicznej syntezy przeprowadzono w czasie 48 h na mokro (aceton), używając proszków Mo (1+5 pm, > 99.9%). Si (< 10 pm, > 99,9%) i C (5 pm, > 99,7%). Użyto mielników z SiC. Proszki prasowano w matrycy grafitowej w temperaturach do 1870 K przez 2 h, stosując ciśnienie 30 MPa.

Krytyczny współczynnik intensywności naprężeń wyznaczono, korzystając z następującej zależności (20):

Kie = 0,203 (c/a) '^w- HV • a^,/2,    (8.2)

gdzie: c, a są średnią długością pęknięcia i połową przekątnej karbu.

Stop Mos6.iSij6.9C7.o krystalizuje w układzie heksagonalnym (a - 7.2903 A i c = 5,0434 A. c/a - 0,6916). Badania SEM wykazały w spieku obecność wytrąceń następujących faz: Si0₂ (1% wagowy), będącej efektem utlenienia Si podczas procesu spiekania oraz MoSij.