IMGh94

232

Pola komutacyjne przeslrzenno-czasowe z komutacją kanałów

czona pracz liczbę magistral, stanowiących np. okablowanie stojaka, i w praktyce

nic przekracza 10 modułów Dla większych pojemności, szczególnie gdy moduły znajdują się na różnych pólkach bądź w różnych stojakach, rozwiązanie to staje się niewygodne ze względu na znaczne skomplikowanie okablowania, pociągające za sobą istotne problemy transmisyjne. W celu uniknięcia talach problemów w niektórych centralach korzysta się z transmisji światłowodowej między sekcjami.

Przy większych pojemnościach pól stosuje się najczęściej realizację z rys.

7/37b. która polega na wydzieleniu wielokrotnego komutatora przestrzennego. Każdy moduł czasowy jest połączony z komutatorem przestrzennym jedynie za pomocą dwu magistral. Mamy tu do czynienia z tzw. konfiguracją „gwiaździstą". Dla pól bardzo dużej pojemności pojedynczy komutator typu S może być zastąpiony polem wiclosckcyjnym.

Nieco inaczej przedstawia się problem rozbudowy pojemności pól zbudowanych z jednorodnych komutatorów przcstrzenno-czasowych W przypadku takich pól nie możemy ingerować w wewnętrzną strukturę komutatorów. Przedstawimy obecnie metodę zwiększania pojemności pól dwustronnych [19. 21 ]. Przy stosowaniu tej metody pojemność pola jest powiększana bez naruszania juz istniejącego okablowania.

Podstawowym polem, które następnie zostaje rozbudowane, jest pole j-sekcyjnc o L traktach wejściowych i L traktach wyjściowych Pole to może mieć strukturę taką. jak pola opisywane w poprzednich rozdziałach. W celu zwiększenia pojemności pola do 2L traktów- PCM. do pracującego już pola dodajemy drugie, identyczne pole. i pola te łączymy między sobą dodatkowymi modułami, lak jak to przedstawiono na rys. 7/3S. Moduły łączące mają taką samą strukturę jak środkowa. j,-sekcyjna część pola podstawowego. Chcąc zwiększyć pojemność pola o kolejne L traktów- dodajemy następne pole o pojemności L i łączymy je z poprzednimi polami przez odpowiednie moduły. Pole o pojemności Jt x L traktów PCM będzie składało się z k identycznych pól

o pojemności L traktów- każde or3ż z 2modułów łączących te pola między

90 zwiększania pojemności pola s-sekcyincęo (s = 2s, * s,l

^l-0 '- 0-^ 0-^L

Ry*. 7/39 Poi* o pojemnoso 126

i

B

I

E

1

e

i

«

lra'cov. PCM zsjoowane z komu-lale-dr.- £(E 32)

sobą. Na rysunku 7/39 przedstawiono przykład powiększania pojemności pola z 64 do 128 traktów PCM. Należy zwrócić uwagę, ze znaczny wpływ na koszt pola docelow-cgo ma wybór wielkości pola podstawowego.

Sposób rozbudowy pól zbudowanych z komutatorów trójkątnych omówimy na przykładzie pola z rys. 7/40 Pole to jest zbud-wane z komutatorów o pojemności 16 traktów- PCM (stosujemy uproszczeń) sposób rysowania komutatorów- trójkątnych — patrz rys. 7/26) Litera A oznaczono pole o pojemności minimalnej, czyli do 8 traktów Przekroczenie tej pojemności wymaga przyłączenia drugiej sekcji i zwiększenia liczby (maksymalnie do ośmiu) komutatorów’ sekcji pierwszej. Powstaje w ten sposób pole B zawierające do 64 traktów. Liczba komutatorów w sekcji drugiej dcc -duje o właściwościach ruchowych tego pola. Podobnie otrzymujemy pola oznaczone literami C i D. Jeżeli z góry założymy, zc nic będziemy rozbudowywać pola powyżej czterech sekcji, w komutatorach sekcji czwartej można korzystać z wszystkich traktów do przyłączania modułów irzysckcyjnych. bez pozostawiania połowy traktów do przytaczania kolejnej sekcji W ten sposób pole P osiąga maksymalną pojemność