przez większe lub mniejsze zagęszczenie roślin w rzędzie u, • dzy rzędami ustalono na 67,5 cm, to chcąc wyprodukować % 1,5-2 kg, rozsadę w rzędzie należy sadzić co 3(M0 cm, mają być większe, rośliny powinny być posadzone co
Zagęszczenie roślin jest bezpośrednio powiązane z norm -wysiewanych nasion na jednostkę powierzchni. Norm siewu mających wpływ na zagęszczenie roślin, czyli gatunku i odnij^O
wy, warunków środowiska i czynników ekonomicznych, ści kiełkowania i wielkości nasion oraz dokładności pracy sicui t ^ jest wprost proporcjonalna do wielkości nasion i odwrotnie pro^‘8,.^V': zdolności kiełkowania oraz dokładności pracy siewnika. Węc|u^flO nego zagęszczenia roślin należy zawsze wysiać odpowiednio podawaną w zaleceniach uprawowych dla poszczególnych Dla większości warzyw normę siewu podaje się obecnie w w jednostce masy, gdyż renomowane firmy nasienne sprzedają kgj!!N siona na sztuki, w opakowaniach jednostkowych po 1000, lOOtejlN 250 000 nasion.
Ustalenie ilości rozsady i materiału sadzeniowegopotrzebnyd,^. | pola jest łatwiejszą czynnością niż ustalenie normy siewu. W tym czy podzielić powierzchnię pola przez powierzchnię, która precaucZ^ jednej rośliny. Dobrze jest jednak mieć pewien zapas rozsady niowego w stosunku do liczby istotnie potrzebnej do sadzam, *bycdn^ odbiegające od typowych dla danego gatunku czy odmiany, co msdiw i późniejsze wyrównanie plonu. Uwzględnienie rezerwy jest konieczne prą?1 rozsady z tac wielokomórkowych, produkowanej bez pikowania, doniczki, w których nie ma roślin.
Głębokość siewu nasion w polu zależy od wielu czynników. Do nipm szych z nich zaliczane są wielkość i sposób kiełkowania nasion. Ntamtfah ślin, jak groch, fasola wielokwiatowa czy bób, które są duże i kiełkują^ nie, pozostawiając liścicnie w ziemi, sieje się zwykle na głębokość4-ćcaf* zwykła, choć również ma duże nasiona, nic może być siana zbyt głębokim] w czasie kiełkowania liścicnie jej wydostają się nad powierzchnię gkbyftkte nie epigeiczne).
Mniejsze nasiona, np. marchwi czy cebuli wysiewa się płytko,akija#: towarowej na głębokość minimum 2 cm. Związane jest to ze stoswanknU cydów przed wschodami roślin. Przy płytszym siewie, zwłaszcza szych, mogłoby dojść do uszkodzenia kiełkujących siewek. Zbyt płytki a*®1 nie jest polecany również z powodu zachowania się tej rośliny podc*^ Przy siewie na głębokość mniejszą niż 1,5 cm, kolankowato zgięty
zADCzetaie swój krótszy koniec, wraz z nasieniem, ponad powierzchnię gleby, co {pawia. 2c nasienie wtedy szybko wysycha i ustaje przewodzenie substancji odżywczych r nasienia do zarodka, jeszcze przed całkowitym wykorzystaniem materiałów Dipolowych.
Głębokość siewu nasion dla poszczególnych gatunków podaje się w określonym przedziale. Związane jest to z rodzajem gleby i jej wilgotnością w wierzchnich ttntwach oraz terminem siewu. Na glebach cięższych wysiewa się nasiona płycej.
Gleba zwięzlu zawiera zwykle dostateczną ilość wody w powierzchniowych wargach i jednocześnie mniejszą ilość tlenu w głębszej części profilu. Przy zbyt głębokim stewie kiełki roślin miałyby też problem z wydostaniem się na powierzchnię, gdyt zagęszczona gleba stawia im duży opór. Na glebach lekkich sieje się głębiej ze !, względu na niedostateczną często zawartość wody w wierzchniej warstwie. Można I io robić bez obawy, gdyż dzięki luźnej budowie gleby wschody głębiej posianych I nawa następują bez przeszkód. Najgłębiej wysiewa się nasiona na glebach torfo-I wwlij które są najbardziej narażone na erozję wietrzną, ale dzięki ich bardzo do-I b!)to właściwościom fizycznym, nie grozi głęboko posianym nasionom brak tlenu I w ćmie kiełkowania. Zaleca się około dwukrotnie głębiej wysiewać nasiona na I glebach torfowych niż na globach mineralnych. Głębokość siewu zależy również I od jego terminu. Nasiona tego samego gatunku wczesną wiosną wysiewa się płycej,
■a w późniejszym terminie głębiej. Wczesną wiosną wierzchnia warstwa gleby jest zwykle dostatecznie wilgotna, z czasem jednak zapas wody w tej części profilu glebowego zmniejsza się.
0 głębokości sadzenia rozsady decyduje przede wszystkim gatunek rośliny. Czytniki środowiska mają w tym wypadku mniejsze znaczenie. Rozsada większości gatunków warzyw powinna być sadzona nieco głębiej niż rośliny rosły w czasie produkcji w pojemnikach czy na rozsadniku. Rozsadę warzyw kapustnych sadzi się na głębokość stożka wzrostu, tzn, że liścicnie i pierwsze liście można umieścić pod powierzchnią gleby, a wierzchołek wzrostu musi wystawać ponad powierzchnię. Rozsadę pomidorów zwykle zagłębia się w glebie do wysokości pierwszego liścia. Głębokość sadzenia rozsady pora ma wpływ na długość wybielonej części łodygi rzekomej, która jest bardzo ważnym parametrem jakościowym przy sprzedaży na tynku warzyw świeżych. W literaturze można znaleźć wyniki badań, w których porównywano 4 metody uprawy pora: sadzenie na głębokość S cm. sadzenie na głębo-| kość 5 cm i obsypywanie roślin, sadzenie w bruzdach o głębokości 15 cm i sadzenie ■dołkach o głębokości 20 cm. Autorzy doświadczeń stwierdzili, te przy obsypywaniu roślin, sadzeniu w bruzdy i dołki długość i masa części wybielonej były większe aiż przy sadzeniu na głębokość 5 cm. Przy sadzeniu w dołki plon byl mniejszy niż • pozostałych metodach uprawy. Wyniki innych badań dotyczących tego zagadnienia pokazują, że wraz ze zwiększaniem głębokości sadzenia rozsady zwiększała się długość wybielonej części łodygi rzekomej, ale zmniejszała się zawartość w niej suchej masy i witaminy C. Rozsada selera i sałaty powinna być sadzona płycej niż rrmyeh gatunków. Wierzchołek doniczki, w której produkowano rozsadę powinien tyć umieszczony równo z powierzchnią gleby. Zbyt głębokie sadzenie rozsady se-