IMG11

IMG11



™ EP SIS "W jcdnoslkowc zapotrzebowane na w* »_.

15 tło lJOm-oa godzinę.    ę«i^

Deszczownia szpulowa z belką deszczującą składa się ze szpuli, eha*,* rury PE oraz belki zamontowanej na statywie z płozami lub wózku z umtó? co 0.5-1,0 m dyszami o średnicy 3-6 min łub zraszaczami itaradkowynJS wydajności (fot 14). Szerokość deszczowni dochodzi do 70 m, przy może być składano, co ułatwia transport deszczowni. Ten łyp urządzenia d<rJS) obniżyć ciśnienie robocze na zraszaczach do 0.08-0.15 MPo. dzięki czemu ma* zaoszczędzić energię i wodę. Zaletą tych deszczowni jest również równomimiy kład wody na powierzchni pola, mała wrażliwość na wiatr, mała intensywność oraz możliwość dokładnego deszczownia pól w kształcie kwadratu lub pfosiokąn Odległość belki od roślin jest regulowana i wynosi od 1,3 do 2,3 m, dzięki ck. mu deszczownia może być wykorzystana do nawadnianiu roślin wysoko rosaącyni Wydajność deszczowni szpulowych założy od ich wielkości i może dochodzić <b 5 ha dziennie. Jednostkowe zapotrzebowanie na wodę wynosi od 10 m* dtanulyd; deszczowni do nawet 90 tn' na godzinę dla dużych.

Prędkość przesuwania zraszacza lub konsoli ze zraszaczami jest regakw* na, dzięki czemu można uzyskać określoną intensywność deszczowania. W nw* czcsnych deszczowniach wyposażonych w komputer, zaprogramować można czas rozpoczęcia i zakończenie deszczowania oraz szybkość przesuwania de&remmiL Można także za pomocą sygnałów SMS wysyłanych przez telefon komórkowy da-konywać zmian w programie. Komputer monitoruje ponadto przebieg deszczowa-

13.3.2. Nawadnianie systemem kroplowym

Kroplowe nawadnianie roślin polega na dostarczaniu małych, ale często sto-    1

sowanych dawek wody bezpośrednio do strefy korzeniowej roślin. Mały wydatek 1 wody uzyskuje się przez redukcję ciśnienia w emiterach wskutek przepływu wędy przez małe otwory łub wskutek oporów hydraulicznych przy przepływie wody paca rurki lub labirynty o małej średnicy i określonej długości. Emitery są umieszczeń: na powierzchni ziemi lub pod jej powierzchnią w pobliżu systemu korzeniowego roślin. Wypływające z emiterów krople wody zwilżają określoną objętość gleby, której wielkość i kształt zależą od wielkości zastosowanej dawki wody i rodzaju gleby. Za pomocą nawadniania kroplowego można zwilżyć stosunkowo niewidką powierzchnię gleby, co ogranicza straty wody przez parowanie. Ponadto, stosują: małe dawki wody, ogranicza się straty spowodowane odpływem wody poza zasięg systemu korzeniowego roślin. Dzięki temu oszczędność wody może dochodzić do 40% w porównaniu z nawadnianiem deszczownianym.

W skład systemu kroplowego wchodzą:

*    - pompa, zawór, (kuk*,,

elektrozawory). Wmk oawoziw, fiUr, regu,„or ci4nkmawodomim,

manometry oraz sterownik czasowy;    -    ^

.__,,    .„,.or> i kroploweao systemu nawadniania

r


NKtoke patam«<ry cwłłcaowmanc^c-    »*    ”    7    _

System kroplowy 0.05-0.2 3—10 1—3 5-15

od %0 do 30 10-5


System deszczowniany

900—3000 ■4—14 8—60

od 30 do 80 40-15


rw6«n»y**ane pammciry____

h^^.wfoocw

;ol»JłdiWT (I • h ') ispjcsJ iw<£i na^ndnrtA (doi)

f*»t* M«wdiiocuo«e (mm)

r^ir^ wilgotnoto (|HHcncj»1 wodny w czasie

tfrt

_____

•    mrociągi - główny, doprowadzający i rozprowadzaj ącc;

| emitery.

Rurociągi i przewody nawadniające. Rurociągi główne o średnicy -40—

-*)nxn wykonane są najczyściej z polietylenu (Pil) lub poiichlorku winylu (PCV), tMcniaa* rurociąg doprowadzający o średnicy 20—30 mm oraz rurociągi rozprowa-iaj^c i przewody nawadniające o średnicy 12—20 mm — z polietylenu.

limitery l akcesoria do łączenia rur i przewodów nawadniających. Jęci-3>to £ najważniejszych elementów systemu kroplowego są emitery doprowadzające do strefy korzeniowej roślin. Zadaniem emiterów jest /redukowanie ciśnienia pałującego w rurociągach tale. aby woda wypływała w postaci kropel lub niewiet-słnitek. Wydatek pojedynczych emiterów montowanych na przewodach lub w przewodach nawadniającyeh podawany jest w l-h ' i wynosi od 0.5 do 10 l h *. Wydatek emiterów liniowych podawany jest w l m.b. ' h ‘ i wynosi od około l do KMtn.b. 1 h *. Liczne rozwiązania emiterów można zakwalifikować do trzech grup:

•    emitery w postaci małych otworów;

•    emitery o długiej drodze przepływu wody (kapilary, labirynty);

•    emitery z kompensacją ciśnienia.

mm


Emitery w postaci otworów to tzw. emitery liniowe wykonane z polietyle-m, nazywane też przewodami nawadniającymi, w którycłt w określonej odległości wycięte są otwory o średnicy O.K—1 mm. Niskie ciśnienie i małe otworki pozwalają na kroplowy bądź strużkowy wypływ wody. Ze znanych rozwiązań tego typu można wymienić pojedynczy przewód perforowany, podwójny przewód perforowany (rwiw-ww/O i przewód dwrukomorowy (Bi-wa//)- Owa ostatnie emitery mają dwie komory połączone ze sobą otworami. Woda przepływa najpierw przez komorą O większej średnicy i przedostaje si^ do mniejszej komory, w której zostaje wyrównane ciśnienie, a następnie przez otwory wypływa na zewnątrz. Liczba otworów w ściance wewnętrznej jest raniejszn niż w zewnętrznej, najczyściej na 1 otwór wewnętrzny przypada A do 5 otworów zewnętrznych. Otwory zewnętrzne wykonane są

w odle^ośc^O-^^ ^ic.    —wane do nawadniania

Emitery    urwane sa emitery liniowe wykonane z cienkościennych prze-

warzyw    orubości, w ściance których znajduje się kroplow-

lSiSS (np r-^.    itpj.    te* jest wmontowały w ściankę


Wyszukiwarka