IMG22
nim skuteczne jest nawożenie dolistne. Składniki Pol. są przyswajane efektywnie, a oszczędność dawki
posypowym nawożeniem może wynosić do40%. Dgm ( ,.(*** bezpołmWe
w azot najlepiej nadaje się mocznik, salctn amoBOkwil^11^ ,J5^ llP' w stężeniu 0,5 1%. Potas i wapń są nrnwatan#.
*** s^P«yswajanc|Cpic;p kowej, natomiast nieskuteczne jest zasilanie w ten 8tx>^ f r** * Ciemna ściółka chroni uprawę przed ^
roślin. Pomiędzy jej pasami konieczne jest zwalcza* mj»Z, S k. piclnikiem ręcznym lub ciągnikowym. Można użyć czoncj na powierzchnię nieściółfcowaoą, opiyskując psłyodfcni * opryskiwacza z osłonami lub nanosząc środek n*zaczcmdoki£S?ft,S Ściółka chroni glebę przed szybką uimtą wody, ale d^S * stu roślin konieczne jest utrzymywanie optymalnych wuwMin wych (system korzeniowy warzyw pod ściółką j«t potoron, śmS^ nieprzykrytej). Wodę w glebie można uzupełniać przez dwzcamtól^ stosowanie 20-30 mm dawki wody i opadu o małej intaisy*i»fó(&| H j godzinę), aby umożliwić powolne i równomierne w siąkanie wady w lecznic i dokładnie można nawadniać rośliny, umieszczając pod plujące. . 11
Efektywność ściółkowania w uprawie roślin warzywnych
Specyficzno warunki środowiska w ścióftowtnąj glebie pozwaUjąoaz*^ I lepszy rozwój systemu korzeniowego. Ze względu na lo. it *
10 -15 cm panują najbardziej korzystne warunki termiczne i wilgoi^i^l' kalizowanajest główna masa korzeni. Wyrastają one często w baubpea*^ 1 dhiżs/c i obejmują znacznie większą powierzchnię gleby niż korzenie dc nieosłoniętym. Dobrze rozwinięty system korzeniowy porwała raśbj śnią j ści nadziemnej. Rośliny na ściółkach są przeważnie mocniejsze,o grubiąd^ ' bardziej utistnionc. U warzyw dyniowatych i psiankowatych anyaąobciKyt' obfite kwitnienie i tworzenie dużej liczby, ale drobniejszych owoców.
Liczne badania w kraju i za granicą wykazały, że ściółkowa* naaitjc I spieszą wzrost roślin oraz powoduje zwiększenie płoną. Zoaonc me) lora; 1 wpływ stwierdzono po zastosowaniu czarnej włókniny PP. 2 map ■pną strukturę i znaczną grubość materiał ten chłonie znaczne ilości wody. hpotyt powierzchnia, będąc w ciągłym kontakcie z roślinami, sprzyja nsMjrońń grzybowych i gniciu owoców. Czynnikiem, który małe zwiętejt 0R*ś ściółkowania, jest nawadnianie kroplowe. Łączne stonowanie łych BfautfM* letnie od rodzaju ściółki, istotnie zwiększa plon handlowy.
Efektywność ściółkowania zależy w dużej mierze od warullalt^# | -glebowych i agrotechniki. Zabieg ten daje lepsze rezultaty wnajcjtanjH* warunkach, np. na lżejszych glebach o malej pojemności wodnej, frr* hP» chwaszczcniu i mniejszej zasobności w składniki pokarawwe.
bezpośrednie posadzonej w pole rozsady lub wysianych nasion tikie przykrywaniem na płask. Do tego celu stosuje się cienką, per-t,ę polietylenową, a także włókninę produkowaną z włókien polipropy-t<k kadro dobra wymiana powietrza i przenikanie wody oraz pary wodnej gtfkaołci sterowania warunkami mikroklimatycznymi oraz tennioa-i kończenia uprawy. Zarówno folia perforowana, jak i włóknina do przyspieszonego wzrostu i uzyskania wysokiego plonu dobrej ^ffełrwMKdć kh wykorzystania jest związana jednak z odpowiednim dobo-^mihitosłonę oraz ustaleniem optymalnego terminu zdejmowania.
ppjjlyfwhaiLfl osłaniania bezpośredniego
V praktyce warzywniczej najczęściej używa się folii PE o grubości jjgn* perforowanej fabrycznie, typu A (100 otworów o średnicy i cmm }). ^n* jidMdooa wynosi około 45 g m,ł. co sprawia, że obciążenie roślin jest •<30 wątee niZ w wypadku włókniny PP 17 g m'!. Cieńszej folii i włókniny ,fttąxsxocj uprawie warzyw z reguły się nie stosuje, ze względu na ich małą rtsntet raccfcanicTną Grubsze włókniny znajdują zastosowanie jedynie do gyaspłderoirai i gryzoniami warzyw pozostawianych w polu na zimę.
fdapcrfbanaaa o małej gęstości perforacji (typ A) spełnia najlepiej swe njuetoy Wtkoowałym osłanianiu (2-4 tygodnie) w okresie wczesnej wiosny.
roślinach folia powinna mieć od 500 do 1000 otworów. KahnąemhKgowykonysUinia osłony, warzywa powinno się uprawiać sysle-xaj«trMonędo«yTn. na płaskich zagonach o równej powierzchni. Przykrywanie jusfcjaochykoiu może przy silnych opadach prowadzić do zmycia osłon lub lairtąp zabrudzenia ziemią. Przy plonowaniu rozstawy roślin trzeba uwzględnić ■owtar; gleby w celu umocowania brzegów osłon. Minimalna odległość między «shmi rzędami w dwóch kolejnych pasach roślin powinna wynosić 80 cm. Sze-
ZwMatf
torf
włony RYS. 4. Bezpośrednie przy-Jj cm krycie roślin warzywnych
Wyszukiwarka