Nieco ranv soosób dołowania porów jest stosowany w n-inn!,- nu:
pory przenosi się do pomieszczenia, gdzie utrzymuje się dodatnią temperaturę odbijaniu czyści, sortuje i przygotowuje do sprzedaży (rys. 3).
RYS. 3. Dolmanie porów na zagonie (Kępkowa): I - słoma lub lęly llylko podczas silnych mtozdwl, 2 - pory. 3 - ziemia
20.3.3. Kopcowanie warzyw
Pizy kopcowaniu warzyw można osiągnąć zadowalające wyniki, ale wymaga to dużo trudu i staranności oraz terminowości wykonania wszystkich prac. Wybór odpowiedniego miejsca i usytuowanie kopców są bardzo ważnymi czynnikami decydującymi o rezultatach przechowania. Teren przeznaczony pod kopce powinien być osłonięty od wiatrów, niepodmokły, przepuszczalny, o lekkiej, najlepiej piaszczystej glebie. Na lekkiej glebie jest łatwiej wykonać wszystkie prace związane z kopaniem rowów i okryciem kopców. Kierunek kopców zależny jest od nasłonecznienia, kierunku wiatrów i spadku terenu. Należy tak rozmieścić kopce, aby zabezpieczyć ich dłuższy bok przed nagrzewaniem się oraz przed wiatrami, z tym że zawsze kicnmek ich Usypania powinien być zgodny zldenmkicm spadku terenu.
p$4. Kopice zagłębiony do przechowywania warzyw korzeniowych z ttyjąlkjffn buraka wekowa): i - okrycie’ jesienne (wilgotny piasek), 2 - okrycie zimowe (rioma), 3 - okrycie f/połie (ziemia), 4 - rowek odwadniający, S - składowane warzywa
RYS. 5. Kopiec pdłz.igłębtony do przechowywani burak**- (Kfffcwwk I - okrycie jesienne iwilgołny piasek), 2 - okrycie zimowe (skonui, 3 - obycie zimowe (ziemia), 4 - rowek odwadniający
W praktyce spotyka się kopce aapowicrzcbnbwe, w których warzywa układa się bezpośrednio aa powierzchni gnwlu, oraz kopce zagłębione, w których warzywa ułożone są w płytszym Jub głębszym rowie (ryi. 4 i 5), W kopcach zagłębionych jest łatwiej utrzymać równomierną temperaturę w czasie zimy niż w kopcach aapowicr/cłiniowych. Stopień zagłębienia kopca i jego szerokość zależą od gatunku przechowywanych warzyw.
Dla buraków, przechowujących się znacznie lepiej od wyżej wymienionych gatunków warzyw, optymalne *4 "W 0 tmokoki 100-120 cm i głębokości 20--30 cm.
Dla warzyw korzeniowych, gorzej przechowujących się, jak: marchew, pietruszka, seler, kopie się wąskie i stosunkowo głębokie rowy o szerokości 40-50 cm i głębokości 50-60 cm.