IMG�93

M*C i wysoką wil^otnojć względną powietrza. Warzywa korzeniowe i kapustę przechowuje się w piy/mach* w zagrodach, na pólkach lub w skrzynkach. Korze-nieuŁMisię najczęściej warstwami, przesypując je wilgotnym czystym piaskiem. Ołówki kapust)' mogą być układane na półkach lub w skrzynkach. Marchew, pic. trnszkę i selery układa się 1 pryzmy o szerokości 80-100 cm u podstawy i 60-70cm u góry oraz wysokości 70-80 cm. Buraki układa się w większe pryzmy - szerokości I0H2O cm u podstawy, 80 cm u góry i wysokości 90-100 cm. Główki kapusty mota układać również w nieco większe pryzmy.

20,37. Przechowywanie warzyw w obiektach przechowawczych

Nie każde pomieszczenie gospodarcze może być wykorzystane do przechowywania warzyw. Powinno ono spełniać podstawowe wymigania zapewniające utrzymanie dobrych warunków do składowanych warzyw. Przede wszystkim ko* nicczna jest izolacja termiczna ścian budynku oraz sufitu, dzięki której możliwe będzie utrzymanie stałej i niskiej temperatury' niezależnie od przebiegu temperatury zewnętrznej podczas zimy. Do szybkiego schłodzenia warzyw w takich pomieszczeniach należy przewidzieć prosty system wentylacyjny (otwory wlotowe powietrza zewnętrznego, otwory wylotowe, kanały wentylacyjne, wentylator). Wyniki przechowywania warzyw w tego typu pomieszczeniach będą w dużym stopniu uzależnione od utrzymania temperatury i wilgotności względnej powietrza na poziomie optymalnym dla każdego składowanego gatunku.

Adaptowane pomieszczenia na przechowalnię warzyw

Pod pojęciem przechowalni rozumiemy pomieszczenie przeznaczone do przechowywania warzyw odpow iednio izolowane termicznie i chłodzone chłodnym powietrzem zewnętrznym. W naszych warunkach klimatycznych w tego typu przechowalniach można przechować bez większy eh strat do końca lutego kapustę i buraki, a do końca marca lub połowy kwietnia cebulę (rys. 6). W tego typu pomieszczeniach nie należy przechowywać marchwi, pietruszki, selerów i porów, które wymagają niskiej i stabilnej temperatury oraz. wysokiej wilgotności względnej powietrza.

Na przechowalnię warzyw można przeznaczyć lub zaadoptować niemal każdy budynek gospodarczy, z którego uzyska się pomieszczenie wysokości co najmniej

RYS. 6. Przekrój pionowy puu pomieszczenie przystosowane óo przechowywania warzyw to-L m i zastosowaniem aktywnej wentylacji: 1-izolacji termiczna (baloty słomy), 2 - kanały wentylacyjne z wmiytaowi. S- składowane warzywa

Wymiary komór przcchowalniczych powinny pozwalać na zastosowanie mechanicznych potrzebnych do załadunku i rozładunku warzyw (transporterki widłowe i in.).

>^!lY' ffckoit przechowalni lub komory zależy od wielkości produkcji warzyw Jmytn gospoilstwie. Ilość warzyw jaką można pomieścić w przestrzeni składo-* ■ rfety od zastosowanego sposobu przechowania, tj. luzem, w skrzyniach pale-^ w skrzynkach na paletach. Wysokość pryzmy składowanych warzyw luzem yjjosi najczęściej 3.0-4,0 m, w paletach skrzyniowych i jednostkach paletowych ^ palet do góry). W 1 m* mieści się około 600 kg cebuli i buraków oraz 450 kg ppńty

Ściany adaptowanego budynku izoluje się termicznie materiałami izolacyjnymi jjk baloty słomy, lecz można również zastosować: styropian, wełnę mineralną, jsaitkę poliuretanową i inne. Oprócz izolacji termicznej należy zastosować izolację pszczelną ścian i sufitu, używając do tego celu lepiku, papy lub folii polietylenowej. Warstwa styropianu grubości 10-15 cm odpowiada wartości współczynniki przewodności cieplnej zalecanej dla ścian i sufitu budynku przechowalni. Przed ułożeniem izolacji termicznej ścian wykonuje się otwory wentylacyjne, tj. otwory wlotowe i wylotowe powietrza. Wymiary otworów zależą od pojemności komory j przechowywanego gatunku warzyw.

Podstawowym wyposażeniem tego typu przechowalni jest system wentyla-cyjny składający się z: wentylatorów, kanałów wentylacyjnych głównych i rozprowadzających, otworów wlotowych i wylotowych oraz klap wentylacyjnych. System wentylacyjny umożliwia szybkie schłodzenie załadowanych warzyw i pozwala utrzymać na niskim i stałym poziomic temperaturę oraz wilgotność względną po-wttrza w całej masie składowanych warzyw.

Tradycyjne przechowalnie

Tradycyjne przechowalnie to obiekty wybudowane z przeznaczeniem do przechowania warzyw w skrzynkach, a zwłaszcza cebuli. W tego typu przechowalniach stosuje się głównie wentylację grawitacyjną, a w niektórych obiektach wentylację wymuszoną. Przechowalnia ma izolowane ściany i sufit oraz otwory wentylacyjne wlotowe i wylotowe. Najczęściej otwory wlotowe powietrza zewnętrznego znajdują się w dolnej części komory (na poziomie gruntu), a wylotowe w suficie komory lub w ścianach bocznych. Przechowalnie mają zwykle drewnianą podłogę ażurową, pod którą są otwory wlotowe pow ietrza zc*vętr/Mgo. Skrzynki z warzywami ustawia się na podłodze ażurowej. Aby zapewnić dobrą wentylację składowanych warzyw, trzeba liczbę otworów wentylacyjnych oraz ich wielkość dostosować do pojemności komory. Przyjmuje się, żc I m^ł otworów wlotowych powinien przypadać na 150 m’ przechowalni i 1 m^J otworów wylotowych na 200 m’ przechowalni. Chłodne powietrze zewnętrzne otworami wlotowymi dostaje się pod podłogę ażurową, a następnie do bloku ustawionych skrzynek i ogrzewając, unosi się do góry i wychodzi na zewnątrz otworami wylotowymi w suficie bądź w ścianach bocznych komory.