szmty obieg powietrza.
Najprostsze, zarówno pod względem rozwiązania, ja* i uzyiKowama, są óćjyjjjj nagrzewnice elektryczne i gazowe. Tc ostatnie, prosie w obsłudze i bardzo ekono Diiczoe, są powszechnie stosowane w wielu krajach. Używając nagrzewnice gaft) we, można w bardzo krótkim czasie osiągnąć żądaną temperaturę powietrza i ^ samym znacznie skrócić dosuszanie cebuli. Stosuje się również nagrzew nice wodne (kaloryfery), które są tańsze w eksploatacji, ale mniej wydajne (rys. 718).
RYS, 7. Pnetfój pionowy pnedwalni przeznaczonej do pizecliowMania warzyw turni z zastosowaniem aktywnej wentylacji
W nowoczesnych przechowalniach przechowuje się cebulę zc szczypioitm, jeśli zbiór jest dwufazowy, lub z częściowo obciętym szczypiorcm przy zbiórce jednofazowym. Dosuszanie cebuli rozpoczyna się bezpośrednio po jej załadunku do przechowalni. Długość okresu dosuszania zależy od jakości cebuli wkładanej do przechowalni, a głównie od stopnia jej wstępnego podsuszenia w polu. W procesie dosuszania z każdej tony cebuli należy odprowadzić około 45 litrów wody. W pierw szym etapie tego procesu stosuje się powietrze podgrzane o temperaturze 25-26T, Okres dosuszania wysoką temperaturą trwa od 24 do 48 godzin, a w niektórych wypadkach nawet do 3 dni. Wentylatory pracują bez przerwy, dostarczając 120-
KV$. U. Wido* komory do przechowywania wMzyw luzem (nadpo-dtogówe kanały wanty-tacyjnei): \ -olwór wlotowy powietrza zewnę. tmwgo. 2 - wentylator - zamontowany w kanale pionowym, 3 - klapa recyrkulacyjna, 4 - nad-podłogowy kanał wentylacyjny. 5 - otwory wylotowe powietrza w vjTh cm Uamoczynnie niwie-rająca się)
Ud ro> powietrza h1 • m' składowanej cebuli. W tym okresie nie kontroluje się po-2ianiu wilgotności względnej dostarczonego powietrza. Drugi etap dosuszania trwa tddlo 3 tygodni, u długość okresu dosuszania zależny od jakości cebuli. Temperaturę dostarczonego powietrza utrzymuje się na poziomic 20-22°G, a wilgotność względni na poziomie 70-75%. Po zakończeniu drugiego etapu dosuszania rozpoczyna się siopniowe schładzanie aż do uzyskania w ostatnim tygodniu października temperatury i» granicach l()°C lub w połowie listopada 8°C. Od tego momentu temperaturę obniża się o 2°C tygodniowo, aż do uzyskania optymalnej temperatury przechowania wynoszącej -0,5° do +l,0°C.
Warzywa korzeniowe ładuje się do komór bezpośrednio po zbiorze. Po rozpoczęciu załadunku komory, zaczynu się proces schładzania z wykorzystaniem chłodnego powietrza zewnętrznego, najczęściej w nocy. Do momentu uzyskania wymaganego schłodzenia warzyw korzeniowych wentylatory włącza się podczas każdego spadku temperatury zewnętrznej, w późniejszym okresie tylko na kilka godzin dziennie, aby wyrównać temperaturę i wilgotność względną powietrza w masie składowanych warzyw. Podczas stosunkowo cieplej jesieni trzeba zastosować dodatkowo przewoźne urządzenia chłodnicze, przyspieszające proces schładzania. Dla warzyw korzeniowych, oprócz niskiej temperatury, bardzo ważne jest utrzymanie wysokiej wilgotności względnej powietrza. W związku z tym wentylację stosuje się tylko wtedy, gdy wilgotność powietrza przekracza 95%. Dodatkowo należy wlewać wodę do kanałów wentylacyjnych lub stosować nawilżanie powietrza używanego do schładzania. Przy uirzytmyąccj się wilgotności powietrza poniżej 95% szybko więdną warzywa korzeniowe, tracą naturalną odporność no porażenie przez choroby, CO prowadzi do dużych strat. Również przechowywanie ich w warunkach wysokiej