Limfocyty
—
Spoczynkowe komórki B w krwi - nie wykazują ciałek Galla lub morfologii LGL a w ich cytoplazmie znajdują się głównie rozrzucone pojedyncze ribosomy (Ryc. 2.7). Sporadycznie stwierdza się obecność aktywowanych komórek B z rozwiniętą szorstką siateczką śródplazmatyczną (Ryc. 2.8).
Komórki NK - podobnie jak komórki T (yS) i niektóre komórki Tc charakteryzują się morfologią LGL. Wykazująjednakżc większą liczbę ziarnistości azurochłonnych niż ziarniste komórki T.
Limfocyty można identyfikować za pomocą charakterystycznych markerów
Limfocyty (i inne leukocyty) wykazują ekspresję dużej liczby różnych cząsteczek na swojej powierzchni, które mogą być uży-
te do odróżniania („znakowania”) populacji komórkowych. Za pomocą przeciwciał monoklonalnych można teraz identyfikować wiele takich markerów komórkowych. Powstał układ C’D (cluster designation), nomenklatura, w której termin CD odnosi się do zgrupowań (elusters) przeciwciał monoklonalnych. przy czym każde zgrupowanie wiąże się swoiście z poszczególnym markerem komórkowym. Układ C'D uzyskuje się z analizy przeciwciał monoklonalnych (mAb), wyprodukowanych głównie u myszy, przeciw ludzkim antygenom leukocytarnym. Pracę tą prowadzi się w wielu laboratoriach całego świata, a na okresowych międzynarodowych spotkaniach warsztatowych określa się cechy mAb, wiążących się z różnymi populacjami leukocytów, oraz masy cząsteczkowe markerów. Przeciwciała monoklonal-ne z podobną charakterystyką według powyższych kryteriów grupuje się razem i nadaje numer CD. Przyjęło się powszechnie stosowanie numeru CD wskazującego cząsteczkę markerową rozpoznawaną przez każdą grupę przeciwciał monoklonalnych (listę markerów CD podano w' Dodatku).
Ryc. 2.4. Ultrastruktura komórek T z ziarnistą morfologią.
Komórki mają charakterystyczne elektronowo-gęste, peroksydazowo-ujemne ziarnistości (pierwotne lizosomy. PL).
Są one rozproszone w cytoplazmie w sąsiedztwie dobrze rozwiniętego
aparatu Golgfego (G). Obecnych jest wiele mitochondriów
(M) x10 000. Wstawka: Cytochemiczna reakcja na kwaśną fosfatazę
wykazuje ziarnisty charakter barwienia w mikroskopie świetlnym.
x400.
Ryc.2.5. DendrytycznamorfologiakomórekTCR-14,y8wmigdałku.
Ta populacja komórek T jest przeważnie umiejscowiona w międzygrudkowych strefach T-zależnych w blaszce właściwej i w obrębie nabłonka powierzchniowego.. Zwróć uwagę na dendrytyczną morfologię komórek. Mab anty-TCR-1 i reakcja immunoperoksydazy, x900. (Dzięki uprzejmości dr A. Favre z Eur J Immunol 1991:21 ;173, z pozwoleniem.)
Ryc. 2.6. Zmiany morfologiczne w klonowanych komórkach T y8 Na prawo: Na końcowych zakończeniach filopodii tworzą się
in vitro. Na lewo: Komórki przylegają do podłoża w podobny sposób adhezyjne płytki. x20 000. (Dzięki uprzejmości dr G. Arancia
jak makrofagi. x6000. W środku: Komórki stają się wydłużone tworząc i dr W. Malorni z Eur J Immunol 1991:21:173, z pozwoleniem.) uropody, wydłużone w dwa biegunowe filopodia. x6000.