IMG70

Ka/d\ / nich ma how iom inne doświadczenia, inne skojarzenia, inne nastawienie do tego, co grupa podejmuje, inaczej te/ odczuwa swojo miejsce w grupie, ma większe lub mniejsze poczucie pewności siebie, inne towarzyszy mu lęki I obawy.

■ Wykorzystanie nóżnorodn ych środków wykazu (rozmów, ekspresji ciała, tańca, ruchu, maski kostiumów, podziału na role. śpiewu). Zasada la oznacza przekazywanie treści oraz wywoływanie emocji poprzez oddziaływanie na różne zmysły. Ruch, gest, dotyk, taniec, dźwięk, malowanie, gra ról, pantomima - to cała gama środków wyrazu, jakie maj.) do dyspozycji pro-wad .|cv i uczestnicy grupy. Różnorodne sposoby wyrazu ułatwiają komunikację w grupie.

Stosowanie tych zasad powoduje* ze zabawa skierowana jest na uczestników, a nie na zwycięstwo jednostki (wygraną)* zajęcia przebiegają z. zapałem, zaangażowaniem, kształtując postawy twórcze. Pedagogika zabawy wykorzystuje współdziałanie, a nie konkurencyjność oraz uatrakcyjnia i urozmaica zajęcia, przez co budzi radość wynikającą z sukcesów grupy, a nie z przegranej jednostki.

Stosowanie tych zasad powoduje, że zabawo skierowana jest na uczestników, a nie na zwycięstwo jednostki (wygraną), zajęcia przebiegają z zaangażowaniem, kształtując postawy twórcze.

Pedagogika zabawy wykorzystuje współdziałanie, a nie konkurencyjność oraz uatrakcyjnia i urozmaica zajęcia, przez co budzi radość wynikającą z sukcesów grupy, a nie z przegranej jednostki.

Rodzaje zabaw wykorzystywanych w pedagogice zabawy:

O zabawy ułatwiające integrację uczestników, zmniejszające poczucie dystansu między ludźmi;

O zabawy rozluźniające, odprężające, wykorzystujące ruch, taniec, gest, likwidujące napięcie mięśni i napięcie psychiczne, m.in. sytuacje lękowe;

O zabawy ułatwiające wprowadzenie tematu, pozwalające poznać odczucia, doświadczenia. potrzeby i oczekiwania poszczególnych członków grupy;

O zabawy fabularyzowane według scenariusza;

O zabawy dramowe, wykorzystujące gry z podziałem na role jako wstęp do omówienia konkretnego problemu;

O metody określane jako gry dydaktyczne, polegające na sposobie przedstawienia danych treści w formie zagadkowego problemu i poszukiwania rozwiązań według proponowanych reguł;

O gry dyskusyjne, metody wymiany myśli, analizowanie danego problemu z różnych stron, / włączeniem doświadczenia i dotychczasowej wiedzy uczestników;

O metody ułatwiające przekaz informacji zwrotnej, sygnalizujące indywidualną reakcję i odczucia poszczególnych osób;

o zabawy umożliwiające samoocenę, poznanie własnej hierarchii wartości, własnych spontanicznych zachowań;

O metody animacji dużych grup, które uczą się jak zorganizować dużą imprezę, festyn, święto.

Zachęcam wszystkich nauczycieli do wykorzystywania pedagogiki zabawy podczas codziennych zajęć, spotkań z rodzicami i imprez okolicznościowych.

■ DANUTA DERESZKIEWIC/ GRAŻYNA LINEK

S/kOI.A I^lOI*SI A\VOVVA NR 9 W 1.UIU INIR

Bibliografia:

Taras/.kit'wic* M . /nt Mt iyr* lWatwawu, 2000,

Marcinkowska M.. Hoffman Z., ZhOhuhi juk) mttod«i jmy :    Warszawa. 2001

Wimmiw A., Pedagogika» mIwuh, Lublin, 1996