jak ludzie kłamia0004

nntvbaktervinn 7Phńw i ri^incpł

W literaturze przedmiotu strategie kłamania najczęściej są podzielone na bierne i czynne. W pierwszym przypadku nie mówi się tego, o czym się wie, że jest prawdą, w drugim mówi się coś, o czym wie się, że nie jest prawdą. Formą biernego kłamstwa będzie ukrywanie, polegające na pomijaniu faktów, unikaniu rozmowy na drażliwe tematy. Jest to najprostsza i najczęściej wybierana forma kłamstwa. Kłamstwo czynne, nazywane również fałszowaniem jest dużo bogatsze w formy, ale też trudniejsze od ukrywania. Z punktu widzenia analizy zachowania kłamcy ten podział wydaje mi się jednak niewystarczający. Istnieje bowiem zachowanie, które ma na celu niedo-prowadzenie do ujawniania prawdy, a wiec celem jest strategia bierna, ale kłamca podejmuje szereg czynności przygotowawczych, czy wręcz planuje sposób zachowania bierności. Dlatego też wyodrębniłem tę strategię jako dodatkową i opatrzyłem nazwą /aktywnego ukrywani a~7\ Podobnie mało precyzyjnaTTchyba zbyt pojemna jestTKa^ tegoria kłamstwa czynnego, zwanego też często strategią fałszowania. W ramach tej kategorii bardzo często wyróżnia się zachowania, które mają zupełnie różne cele i zupełnie różnie są realizowane. Część z nich ma na celu radzenie sobie z emocjami, które nieodmiennie pojawiają się podczas wprowadzania innych w błąd. Tę grupę sposobów opisałem pod wspólną nazwą jako fałszowanie e_m o c j i. Kolejna grupa kłamstw — u w i a r yg o cF-'nianie Fałszywych faktów — jak sama nazwa wskazuję, jest skoncentrowana na jak najbardziej wiarygodnej prezentacji nieprawdziwych zdarzeń. Sposoby, które są taką manipulacją przekazem, że doprowadzają słuchacza do odpowiednio fałszywych wniosków, podczas gdy sam łgarz nie przekazuje żadnych niepraw-