(arj

-I,


o o


■2x2


o,., o


o


1

r

S32

1<'03

-

P

-


«2„ o,.,


(g)


Ten sam układ równań, po podstawieniu danych i wykonaniu działań, przyjmuje formę:

(1)

(2)

(3)

(4)

(5)

Powyższy układ równań łatwo rozwiązać. Dodając stronami (3) i    (5),    otrzymujemy po uporządkowaniu:

(S2,\ = P.    (0

Wprost z równania (2) wynika:

(s2l)x=o.    a)

Wstawiając powyższe wyniki do równania (1), otrzymujemy:

2aP = -Mh+b(Fh)x-a(Fk)y    00

Stąd:

P = {-Mh+b{Fh)x-a{Fb\)/(2a)    0)

Po podstawieniu danych otrzymujemy:

(Ą),=60(N).    (p;),=20(N), Mh =-500(Nm),    P = 300(N).    (m)

W powyższym zadaniu nie było potrzeby wyboru linii działania sił reakcji w parach postępowych. Dlatego nie wyznaczaliśmy wartości momentów M03 i M32. Jednak na zakończenie, dla zupełności rozważań, wyznaczymy moment M32. Wykorzystamy równanie momentów dla członu 2. Załóżmy, że siłę S32 przykładamy do członu 2 w punkcie B tak, jak na rysunku b). Wtedy z równania momentów dla członu 2, względem np. punktu B, otrzymujemy natychmiast, że:

A/32=0.    (n)

Ale mamy także prawo założyć inaczej (korzystając z tego, że w zadaniu nie określono linii działania siły reakcji S32), że siłę tę przyłożono np. w punkcie E, odległym od B połowę szerokości wodzika. Niech odległość ta będzie równa c. W takiej sytuacji równanie momentów dla członu 2 względem punktu B ma postać (człon jest nieważki więc momenty bezwładności są zerowe):


2x2

- V

^2x1

u

-2b

2 a

0

0

0'

rcui

r-A/,+6(Fjx-*(/•,)!

-1

0

0

0

0

&,),

0

0

-1

1

0

0

S32

=

0

0

0

0

1

0

S„3

0

0

0

-1

0

1

p

0


(h)


32 + ^32 -

To -T

c

T 0 1

i1 °.

0

/

-1

► ^

+ Mn = C(S}2)y + M32 - 0 •'


(o)


Stąd:


(P)


„ -c(s32),.

A zatem tym razem moment ma wartość określoną równaniem (p). Oczywiście obie odpowiedzi są poprawne (jeśli w warunkach zadania nie określono jednoznacznie sposobu przyłożenia siły), a ponadto miejsce przyłożenia siły nie ma wpływu na wartości pozostałych reakcji oraz na wartość siły równoważącej (napędowej). Czytelnik powinien także zauważyć, że umiejętne przyjęcie kierunku działania siły reakcji w parze postępowej pozwala często uzyskać zerową wartość momentu._


M,


Na zakończenie rozważań dotyczących analizy kinetostatycznej mechanizmów rozwiążemy przykładowe zadanie, które wymaga analizy kinematycznej i kinetostatycznej mechanizmu złożonego zarówno z par obrotowych, jak i postępowych.


Prawa zastrzeżone © J. Frączek. M. Woj tyra. Kopiowanie bez zgody autorów zabronione


19