Wyniki pomiarów wytrzymałości włókien szklanych zestawić w poniższej tabeli: Tab.3 _'
Nr próbki |
Siła zrywająca włókna |
Średnica włókna |
Powierzchnia przekroju poprzecznego włókna |
Wytrzymałość włókna | |
[G] |
[N] |
[ąm] |
[m5] |
[GPa] | |
1 2 20 | |||||
Wytrzymałość (cr=cr±A) |
..........dt...........[GPa] |
Moduł sprężystości
Moduł sprężystości włókien wyznacza się w oparciu o pomiar czasu przejścia podłużnych fal ultradźwiękowych przez próbkę badanych włókien.
Wiązkę (rowing) włókien o długości ok. 25 cm należy przymocować do końców koncentratorów przetworników (głowic) ultradźwiękowych umieszczonych na suwmiarce (rys.3) za pomocą mieszaniny kalafonii z parafiną (przy użyciu lutownicy).
Rys. 3 Sposób zamocowania wiązki włókien podczas pomiarów czasu przejścia fali ultradźwiękowej.
Próbnik materiałów włączyć zielonym przyciskiem krótkim, delikatnym impulsem (impuls długi służy do wyłączania aparatu). Lekko naprężyć wiązkę i zmierzyć czas przejścia przez nią fal ultradźwiękowych (w mikrosekundach). Czynność tę powtórzyć 10 razy, skracając za każdym razem wiązkę o ok. 1 cm.
Wyniki pomiarów modułu sprężystości włókien szklanych zestawić w poniższej tabeli: Tab.4
Nr próbki |
Długość próbki (s) |
Czas przejścia fal ultradźwiękowych (t) |
[m] |
[s] | |
1 2 20 | ||
Prędkość rozchodzenia się fal ultradźwiękowych (cL): |
............[rń/s] | |
Moduł sprężystości włókien szklanych (E): |
.......... [GPa] |
Znajomość czasu przejścia fal ultradźwiękowych pozwala na obliczenie prędkości rozchodzenia się tych fal (cl):
cL = s/t (7)
gdzie:
Cl - prędkość rozchodzenia się fal ultradźwiękowych, s - droga (długość próbki), t - czas przejścia fal ultradźwiękowych.