Pomijając wielkości niższego rzędu względny błąd kwantowania przy tej metodzie określa zależność:

TL


T


= +-


1


R-Tpi


(1.25)


Zależność ta prowadzi do wniosku, że maksymalna wartość względnego błędu kwantowania nie zależy od wartości mierzonej częstotliwości i jest stała w całym zakresie pomiarowym, co jest niezaprzeczalną zaletą omawianej metody.

Złożoność algorytmu pomiarowego wymaga zastosowania w układzie częstościomierza układu przeliczającego w postaci jednostki arytmetyczno logicznej (ALU) lub układu mikroprocesorowego [6].

Schemat blokowy jednej z realizacji takiego częstościomierza jest przedstawiony na rys. 1.6.

fx


Blok

wejściowy


Bramka

X

I

Licznik

X

Układ

sterowania

bramek

Układ

Układ

przeli-

Licznik

pomiaru

-czający


I

p2

Generator

fo

Bramka

—fctr

Licznik

wzorcowy

-►

Y

W

Y


N


Rys. 1.6 Schemat blokowy ilustrujący zasadą pomiaru częstotliwości metodą synchroniczną

Pomiar ten polega na zliczaniu impulsów' przebiegu mierzonego o nieznanej częstotliwości (w liczniku X) w wybranym czasie pomiaru oraz zliczaniu w tym samym czasie impulsów przebiegu o częstotliwości wzorcowej (w liczniku Y), a następnie podzieleniu zawartości licznika X przez zawartość licznika Y.

1.4 Pomiary częstotliwości metodą wagową

Podczas pomiarów częstotliwości chronometrycznej poprzez wyznaczenie wielokrotności okresu MTx przy pomocy licznika zliczającego impulsy generatora zegarowego o okresie To (rys. 1.4 e i 1.4 f) faktycznie ma miejsce pomiar każdego z okresów i sumowanie rezultatów tych pomiarów.

Sumowanie wszystkich pomiarów stykających się okresów' Tx prowadzi do M-krotnego zmniejszenia wartości odchylenia standardowego crm błędu kwantowania w' porównaniu z

błędem oTx pojedynczego okresu. Ten korzystny efekt uzyskuje się dzięki temu, że w błędzie

decydują jedynie składowe występujące na końcach przedziału MTx. a błędy pomiaru okresów Tx leżących wewnątrz przedziału MTx znoszą się.

Zauważenie tej cechy umożliwia sformułowanie proporcji by sumow-anym rezultatom pomiarów' okresów' Tx i leżących wewnątrz czasu MTx przypisać większe wagi ai jak to zilustrowano na rys. 1.7 b) [7].

8