metro i budowle podziemne9

Linie metra

Linie metra przewiduje się z zasady wzdłuż głównych arterii w mieście i możliwie po najkrótszej trasie Jako dwutorowe z szerokością torów 1435 mm. Linie metra projektowane są przeważnie w tunelach, zwłaszcza w śródmieściu. Tara, gdzie warunki urbanistyczne na to pozwalają projektuje się także trasy powierzchniowe (wykopy, nasypy, estakady). Szerokość pasa terenu między liniami zabudowy powinna wynosić wtedy około 80-100 m. Dzisiaj przyjmuje się, że metro w zasadzie przebiega tunelem, na przedmieściach na powierzchni (wykop), estakady nie powinny być . .    i——    W7aiMne skrzyżowania met

powinny

ra oraz skrzyżowania z innymi liniami•(kolej, tramwaj, ulice) brL dwupoziomowe.

Zagłębienie tuneli

Zagłębienie linii zależy od bardzo wielu czynników, Jak np. od możliwości usytuowania w stosunku do zabudowy miasta, skrzyżowania z innymi liniami komunikacyjnymi (istniejącymi i projektowanymi), podziemnego uzbrojenia miejskiego, wymiarami urządzeń metra itd. Odróżnia się;

-    metro płytkie (poduliczne) - główka szyny 5-10 m poniżej terenu - budowane zwykle metodą odkrywkową (rys.9*4),

-    metro płytkie - pogłębione (półgłębokie) - zagłębienie 10-20 m, umożliwiające przejścia poprzeczne, głównie na stacjach,

-    metro głębokie - zagłębienie 20-80 m - budowane metodą tarczową (tubingi) lub metodami górniczymi.

Plan i niweleta

Promienie łuków poziomych na szlaku nie powinny być, ze względu na uzyskanie większej szybkości Jazdy i inne względy eksploatacyjne, mniejsze niż */00 m (w trudnych warunkach wyjątkowo 300 m). Największe pochylenie podłużne linii do 40 °/oo, a ze względu na odwodnienie trasy pochylenie minimalne 3°/oo.