Okres niemowlęcy i wczesne dzieciństwo: zapalenie opon mózgowych i przewlekłe zapalenie ucha środkowego, uszkodzenie nerwu słuchowego w wyniku takich chorób jak: Odra, płonica, koklusz, grypa, świnka
W okresie późniejszym - mogą być spowodowane otosklerozą zaburzeniami ukrwienia ucha wew. , długotrwałym urazem akustycznym Do najczęstszych czynników uszkadzających słuch należą:,
- czynnik zapalny (powoduje głuchotę przewodzeniową lub odbiorczą czy mieszaną) Mogą ją wywołać choroby tj świnka, grypa i inne
- czynniki toksyczne - szereg leków, toksyn, środków chemicznych : fosfor, tlenek węgla, ołów
- czynniki zawodowe- praca w hałasie, praca w gwałtownych zmianach ciśnienia, nurkowie
- czynnik psychiczny- wstrząsy psychiczne mogą wywołać głuchotę mimo braku uszkodzeń jest to tzw głuchota czynnościowa
- zmiany nowotworowe uszkadzające ucho, nerw słuchowy lub drogi i ośrodki w mózgu osoby ogłuchłe- to takie , które straciły słuch po 3 roku życia
okres prelingwalny - przed 3 rokiem życia okres perilingwalny- 3-5 rok życia okres postlingwałny- po 5 r. życia
5. Konsekwencje uszkodzeń słuchu ( rozwój psychofizyczny i specyfika procesów poznawczych dziecka niesłyszacego- wpływ głuchoty na rozwój mowy artykułowanej i myślenia abstrakcyjnego )
Istotą niesprawności słuchu jest niezdolność do dokładnego lub braku słyszenia. Konsekwencje jakie powoduje utrata słuchu zależą od wielu czynników m.in.:
- wiek, w jakim nastąpiła utrata słuchu
- rodzaj i stopień utraty słuchu
- protezowanie słuchowe
- umiejętność wykorzystania posiadanych resztek słuchu
- czynniki środowiskowe okresu dzieciństwa
- czynniki środowiskowe wieku szkolnego
- aktualne warunki rodzinne osoby niesłyszącej
- podstawowy sposób porozumiewania się z otoczeniem
- cechy osobowości osoby niesłyszącej
Uszkodzenie słuchu w stopniu znacznym lub głębokim ( okres prelingwalny lub perilingwalny) od urodzenia lub wczesnego dzieciństwa, przyczynia się do ograniczenia możliSwości rozwojowych, a więc do powstania zmian i odchyleń w psychice. Powoduje zahamowanie naturalnego rozwoju mowy dziecka, a w konsekwencji rozwoju słownictwa i myślenia słowno-pojęciowego. Otoczenie odbija się w świadomości dziecka w sposób niepełny, co powoduje wtórne następstwa tych kontaktów społecznych, które opierają się na języku. Uszkodzenie słuchu utrudnia pewne czynności odruchowe, jak również koordynację zorganizowaną na wyższym poziomie. Występują zaburzenia koordynacji sensoryczno-motorycznej. W wyniku braku kontroli słuchowej u dzieci niesłyszących obserwuje się pociąganie nogami przy chodzeniu. Rozwój motoryczny jest późniejszy tak jak i fizyczny. U osób niesłyszących występuje zjawisko kompensacji,
Badania cech osobowości i zachowań głuchych dają wyniki odpowiadające przeciętnym wynikom osiąganych u osób zdrowych lecz występuje wśród nich duże zróżnicowanie.
16