Obraz (89)

Zakład Tworzyw Sztucznych - Dr inz. Dorota CZARNECKA-KOMOROWSKA

określenie typu polimeru stanowiącego z reguły główny składnik analizowanego tworzywa.

Oprócz polimeru tworzywo zwykle zawierają bowiem jeden lub większą liczbę dodatków takich jak:

•    dodatki uszlachetniające, np. barwniki, utwardzacze, inhibitory, plastyfikatory, zmiękczacze, aktywatory, przeciwutleniacze itp.

» napełniacze, np. sadza, grafit, talk, skaleń, mika, kaolin, ziemia okrzemkowa itp.

•    środki wzmacniające, np. włókna, tkaniny lub maty szklane lub z włókien sztucznych (np. aramiaowych), włókna węglowe, węglik krzemu i in.,

•    środki poprawiające mieszalność tworzyw, są one często przydatne przy recyklingu odzyskanych surowców polimerowych

Podczas identyfikacji tworzyw sztucznych prowadzonych w laboratoriach badawczych identyfikację rozpoczyna się od niekiedy dość trudnego etapu polegającego na wydzieleniu polimeru i oczyszczenie go z możliwie wszystkich wymienionych wyżej dodatków.

Do potrzeb procesów recyklingu przystosowano następujące metody:

•    Optyczne,

•    Termooptyczne,

•    Spektroskopia fluororescencji rentgenowskiej,

•    Spektroskopia w bliskiej poczerwieni,

•    Spektroskopia masowa.

[1] ,    Materiały Krajowej Konferencji Naukowo-Technicznej „Ekologia w

elektronice'’, Warszawa, 16-17.2000

[2] ,    Projekt Dyrektywy dot. Odpadów z urządzeń elektrycznych, Materiały Unii

Europejskiej, Bruksela 13.06.00.

[3] .    Błędzki A., Recykling materiałów polimerowych, WNT, Warszawa, 1997

[4] ,    Kozłowski M. Recykling tworzyw sztucznych, Wyd. Politechniki

Wrocławskiej, 2006

4