Organizacja

Rys. 3-9. Sieć wodociągowa na placu budowy: a) jednokierunkowa, b) obiegowa (zasilana dwustronnie)

I — zawór czerpalny. 2 — zasuwa, 3—wodomierz, 4—zawór zwrotny układanych w gruncie na głębokości 0,3*0,5 m przy poborze wody tylko latem oraz 1,0*1,2 m przy poborze wody także w zimie. W wypadku prowadzenia sieci w strefie przemarzania, rury należy zabezpieczyć obsypką żużlową, matami ze słomy, a nawet liśćmi. Na podobnych zasadach instaluje się rurociągi kanalizacyji ne, z zachowaniem właściwych spadków.

Energię elektryczną na placu budowy wykorzystuje się do: oświetlenia (np. placu, biura, warsztatów), napędu silników (np. betoniarki, dźwigu, pomp), ogrzewania elektrycznego (pomieszczeń lub podgrzewania materiałów do zapraw i betonu), spawania elektrycznego.

Energię elektryczną doprowadza się na budowę z sieci energetyki zawodowej lub ze stacji transformatorowej (np. miejskiej, osiedlowej) za pomocą przewodu zasilającego napowietrznego lub kabla zasilającego podziemnego.

Linia zasilająca powinna dostarczyć energię elektryczną do stałego, rozdzielczego punktu elektroenergetycznego (np. w budynku, w szafie, do skrzynki słupowej) zlokalizowanego na obrzeżu budowy. W uzasadnionym wypadku budowa może być zasilana z własnego agregatu prądotwórczego.

Sieć rozdzielczą na placu budowy wykonuje się pojedynczymi liniami promieniowymi. Do poszczególnych obiektów energia elektryczna jest rozprowadzana za pomocą:

| kabli podziemnych, ułożonych w gruncie (w uzasadnionym wypadku dodatkowo w osłonie, np. z rur stalowych) na głębokości zależnej od wielkości napięcia, np. co najmniej 0,7 m przy napięciu do 1 kV;

•    przewodami oponowymi, zawieszonymi co najmniej 4,5 m nad terenem.

Wyznaczając trasę linii elektroenergetycznej na placu budowy, należy uwzględnić:

i położenie punktów odbioru energii elektrycznej,

| układ dróg transportowych,

•    miejsce ustawienia maszyn budowlanych i pól ich pracy,

| lokalizację stanowisk materiałów budowlanych,

| zmiany zachodzące w miarę postępu prac budowlanych.

Przewody elektroenergetyczne napowietrzne na placu budowy prowadzi się zasadniczo równolegle do dróg transportowych, zachowując bezpieczną odległość od budynków, maszyn, urządzeń budowlanych itp.; np. dla napięcia poniżej 1 kV odległość w poziomie powinna wynosić co najmniej 2 m, a dla napięcia 1+1,5 kV — co najmniej 10 m.

Niezbędną moc pozorną dla placu budowy można obliczyć z uproszczonego wzoru

P

gdzie:

1,1    ' SU współczynnik strat w sieci,

K_s — współczynnik jednoczesności pracy silników (0,6+1,0),

Ko. — współczynnik jednoczesności oświetlenia wewnętrznego (0,7+1,0),

K_ol li współczynnik jednoczesności oświetlenia zewnętrznego (zwykle 1,0), P_s — sumaryczna moc silników maszyn zainstalowanych na budowie, kW, P_ow — sumaryczna moc zapotrzebowania energii elektrycznej dla oświetlenia wewnętrznego, kW,

P_n — sumaryczna moc zapotrzebowania energii elektrycznej dla oświetlenia zewnętrznego, kW,

cos<p_s -+- współczynnik mocy silników (0,6+0,95), cos <j>_ow = cos <j>_ol =1 — współczynnik mocy dla oświetlenia.

3.6. Ochrona środowiska na placu budowy

Na placu budowy musi być zapewniona ochrona: ziemi, wody, powietrza atmosferycznego, świata roślinnego i zwierzęcego, a także ochrona przed hałasem, wibracjami, promieniotwórczością i promieniowaniem elektromagnetycznym. Tę ochronę powinni zapewnić: inwestor, projektant i wykonawcy robót.

Inwestor i projektant mają wpływ na warunki ochrony środowiska poprzez ukierunkowanie działalności uczestników procesu inwestycyjnego; dotyczy to m.in.:

•    oszczędnego korzystania z terenu potrzebnego na plac budowy,

5 stosowania procesów technologicznych najmniej uciążliwych dla środowiska,

•    stosowania materiałów i elementów budowlanych oraz maszyn i urządzeń nie zagrażających środowisku przyrody,

I racjonalnego rozwiązywania problemów z odpadami.

Ziemia na placu budowy nie może być poddana erozji, niszczeniu mechanicznemu i zanieczyszczeniu szkodliwymi substancjami. Przed zagospodarowaniem placu budowy może zaistnieć konieczność zdjęcia wierzchniej warstwy gleby o zawartości próchnicy powyżej 1,5% i zmagazynowania jej na czas budowy lub przetransportowania na inne miejsce.

33