K
OratnoM tekstu w pieinl ludowej
189
dla P — 1118 : 1023, tj. w procentach — 11,2 : 10,2;
dla R — 1524 : 1174, tj. w procentach — 15,4 : 11,9;
dla S — 1986 : 1088, tj. w procentach — 19,9 : 10,9.
Przesunięcie no korzyść wielkości parzystych, widoczne już w wierszu (R) w stosunku do prozy (P), wzmaga się jeszcze znacznie w wierszu śpiewanym (S). Dominacja parzystości rozciąga się zatem dość szeroko, stanowi jeszcze jedną szczegółową manifestację ogólniejszej poetyckiej i muzycznej zasady powtarzania.
Tabela 6. Udział haseł o określonych frekwencjach / w słownikach 1 tekstach S, R 1 P
/ |
Procent w | |||||
S |
R |
» | ||||
słowniku |
tekście |
słowniku |
tekście |
słowniku |
tekście | |
1 |
26,89 |
3,99 |
50,61 |
9,69 |
49,30 |
7,41 |
2 |
30,32 |
9,01 |
16,99 |
6,30 |
17,03 |
5.12 |
3 |
8,83 |
3,93 |
8,50 |
4,88 |
8,75 |
33 |
4 |
8,22 |
4,89 |
5,49 |
4,20 |
4,39 |
2.64 |
5 |
3,64 |
2,70 |
2,90 |
2,78 |
3,99 |
3,00 |
6 |
3,30 |
23 |
2,74 |
3,15 |
23 |
13 |
7 |
2,36 |
2,45 |
1,85 |
2,47 |
1,80 |
1.89 |
8 |
23 |
3,04 |
1,00 |
1,54 |
13 |
1,44 |
9 |
1,35 |
1,80 |
1,00 |
1.73 |
1,06 |
1,44 |
1 > |
0,94 |
1,40 |
0,63 |
1,21 |
0,86 |
13 |
11-20 |
6,47 |
13,84 |
4,38 |
12,01 |
4,72 |
103 |
21-50 |
3,50 |
17,01 |
2,69 |
15,78 |
2,53 |
11,05 |
51-100 |
0,67 |
7,12 |
0,47 |
6,73 |
1,00 |
10,57 |
powyżej 100 |
0,94 |
25,86 |
0,74 |
27,34 |
1,26 |
38,07 |
100,0 |
100,0 |
100,0 |
100,0 |
100,0 |
100,0 |
Jest widoczne z przytoczonych danych, że podporządkowanie języka potrzebom muzyki, jakie dokonuje się w melicznej poezji ludowej, powoduje przekształcenie struktury słownika w kierunku większego skupienia frekwencji poszczególnych jednostek leksykalnych wokół frekwencji średniej. Wystarczy porównać początki i końce list rangowych: listę P otwiera zaimek len z częstością 484, a kończy grupa 741 haseł jednokrotnych; na liście S najczęstszy wyraz, zaimek ja, osiąga częstość znacznie niższą, bo 340 użyć, i równocześnie mniej liczna (399 jednostek) jest końcowa grupa haseł użytych jeden raz. Zjawisko takiego wyrównania (częściowego) było już stwierdzone w płaszczyźnie fonetycznej i morfologicznej języka pieśni28, ma jednak — jak się okazuje — zakres występowania szerszy.
J* llartmiński, O 'jiyku folkloru, s. 106, 109-110, 15S -160.