P5280988 (2)

JW *UU MAI IKANAt

Uznanie cytatów bibliograficznych u obiektywny miernik Uiwrr» tryczny doprowadziło do opracowania rtlnych metod inaliwwnu p,v miennictwi naukowego ta pośrednictwem cytowań Kaleią tu *90*. nlane juz wcteinie) cytowania bezpośrednie, powitania bihlngrafirrj i wspólcytowann Bezpośrednie zliczanie cytowań jem na pewno u;, wcześnicjizą 1 najbardziej rozpowszechnioną techniką bibliometryiirą W swych wcześniejszych pracach Garlield pojmował wzajemne relacji między publikacjami wyłącznie jako wynikające t bezpośredniego ryto. wania wcześniejszego dokumentu przez późniejszy. Wychodząc od prac podstawowych, poprzez te, które Jt cytowały, i ustalając dalszy ciąg cytowań tworzono mapy powiązań publikacji, które przedstawiają historyczny rozwój idei naukowych w określonej dyscyplinie czy specjał, naści Przy okazji identyfikowano - u podstawie liczby cytowaft -publikacje kluczowe, podstawowe czasopisma łtp.¹¹

Metoda ustalania bibliograficznych powiązań (bibliopropliicil cotp-Itnp) zostali opracowana i rozpowszechniona przez M. Kesslera * z Masa* chusetts Institute o( Technology. Stwierdził on, ze dwa artykuły naukowe pozostają ze sobą w znaczącej zależności, Jeżeli uwierają jedno lub więcej wspólnych cytowin. Ilość wspólnych cytowań uznaje się m wykładnik siły tej zależności. Sita powiązań dokumentów wskazuje na ich pokrewieństwo tematyczne Omawiana metoda jest statyczni: siła powiązań dwóch dokumentów mierzona liczbą wspólnych cytowań nie jest zależno od późniejszych publikacji; przeciwnie - wskaźnik bliskości tematycznej dwóch dokumentów zalezy od wcześniej ogłoszonych prac, można go więc nazwać retrospektywnymTechnika bibliograficznych powiązań jest w dużej mierze wykorzystywana do tworzenia systemów klasyfikacyjnych.

Obecnie znacznie częściej stosowana jest metoda badanu wspólcy-towań Opracowana w tym samym czasie, niezależnie przez Smalla i filadelfijskiego Instytutu Informacji Naukowej I Mir§akovą, porwała na zmierzenie siły powiązań dokumentów przez określenie częstotliwości, z jaką dwa dokumenty są cytowane razem w danym czasie^v* Tę metodę można nazwać dynamiczną, pozwala bowiem na mierzenie rozkładu wspólcytowań w czasie, co określa częstotliwość cytowania dwóch do* kumenlów wspólnie pnez artykuły opublikowane później. Wtpółcylowa-nil umożliwiają tworzenie grup łchutw) pokrewnych dokumentów w

" • Pietra*.<0 i w Mua metanom ft.>n rytounii lila «.:«w wnkomitrpnwc* It iKttgtfi/t    injonwuji o rytouowfłi ;|.

w*** w Sewen Mm b:ts, |w.) Knportu OtMtttM Gtaw) 1 01'O.a Inforitwc.ł    TV-kuk.' -. PaMuiu Wf*taułim> Hiforl 1H, 1OT,

iHtl.

* U Kttlltf. 0)i. cii

" J. Marła boy a, op. cit

W y Marlikua, H (U, 1 7; łi Smali, o> dl, > su