Pourbaix 4

Niestrudzony dr Pourbaix zainicjował ponadto w r. 1949 utworzenie Międzynarodowego Komitetu Termodynamiki i Kinetyki Elektrochemicznej (C1TCE), przekształconego następnie w Międzynarodowe Towarzystwo Elektrochemiczne.

Dr Pourbaix, obecnie profesor honorowy Universite Librę w Brukseli, utrzymywał i utrzymuje żywe kontakty z wieloma ośrodkami naukowymi na całym świecie. Przez wiele lat prowadził systematyczny kurs elektrochemicznej korozji na Uniwersytecie w Brukseli, a sporadycznie lub okresowo wykładał ten przedmiot także w wielu innych uczelniach, organizując, między innymi, „tygodnie korozyjne” w różnych krajach. Na tych to właśnie wykładach i kursach, w których zostały wykorzystane zarówno założenia termodynamiczne, jak i praktyczne doświadczenia „Cebelcoru”, oparło się kilkakrotne wydanie książki będącej obecnie przedmiotem edycji polskiej.

Z prawdziwą przyjemnością przyjąłem propozycję Profesora Pouibaix, aby

• _#

do tej edycji napisać przedmowę, jest to bowiem dzieło jedyne w swoim rodzaju, jednoczące w niezwykle przejrzystej, sugestywnej formie teoretyczne aspekty zagadnień korozyjnych z ich stroną utylitarną.

Omawiając szczegółowo istotę wykresów równowagi elektrochemicznej i ich zastosowanie do wielu konkretnych przykładów, Autor w ielokrotnie zwraca w swojej książce uwagę na niezmierną złożoność procesów rozgrywających się na powierzchni rozdziału faz elektrolit-metal. Podkreśla on także ograniczenia wynikające z faktu, że wykresy równowagi, jako oparte na danych termodynamicznych, orientują wprawdzie o potencjalnej tendencji do przebiegu reakcji w określonym kierunku, ale nic nie mówią o szybkości, z jaką będzie ona w rzeczywistości zachodzić. Inne ograniczenia wynikają z braku podstawowych danych dla stopów dwu- i wieloskładnikowych, jak również ze złożoności układów tworzących związki kompleksowe lub sole trudno rozpuszczalne. Jak to podkreślono w książce na str. 26, termodynamika nie myli się nigdy, natomiast jej użytkownicy często popełniają błędy, np. wskutek przeoczenia pewnych okoliczności ubocznych. W zagadnieniach korozyjnych może się to zdarzyć nieomal na każdym kroku. Stanowiąc nieocenione źródło informacji z pierwszej ręki, „Wykłady” profesora Pourbaix ostrzegają przed tego rodzaju błędami i pomagają ich unikać. Dlatego dokładne zapoznanie się z treścią tej wartościowej książki będzie z dużym pożytkiem zarówno dla początkującego, jak dla zaawansowanego korozjenisty.

Michał Śmiałowski

Warszawa, w listopadzie 1976