gicznego, pomieszczenie i wyżywienie odpowiednie do stanu zdrowia, a także prowadzi edukację zdrowotną tych osób i członków ich rodzin.
• Sanatorium — zakład opieki zdrowotnej oferujący leczenie klimatyczne, balneologiczne, wypoczynkowe, postępowanie rehabilitacyjne i terapię zajęciową chorym przewlekle lub rekonwalescentom.
• Prewentorium - obejmuje świadczeniami dzieci i młodzież w zakresie uodpornienia organizmu przez terapię klimatyczną, wypoczynkową, odpowiednie żywienie i działania profilaktyczne.
• Przychodnia, ośrodek zdrowia, poradnia — udzielają świadczeń zdrowotnych z zakresu podstawowej i specjalistycznej opieki zdrowotnej w warunkach ambulatoryjnych lub domowych w miejscu zamieszkania lub pobytu osoby potrzebującej tych świadczeń, obejmujących działania profilaktyczne, lecznicze, diagnostyczne, pielęgnacyjne z zakresu medycyny ogólnej, rodzinnej oraz pediatrii.
• Pogotowie ratunkowe — udziela świadczeń w razie wypadku, urazu, porodu, nagłego zachorowania lub nagłego pogorszenia stanu zdrowia, powodujących zagrożenie życia.
• Medyczne laboratorium diagnostyczne — udziela świadczeń zdrowotnych w zakresie badań diagnostycznych w celu rozpoznania stanu zdrowia i ustalenia dalszego postępowania leczniczego.
• Pracownia protetyki dentystycznej i ortodoncji — świadczy usługi z zakresu wykonywania i naprawy protez i innych przedmiotów protetycznych oraz ortodontycznych.
• Zakład rehabilitacji leczniczej — udziela świadczeń zdrowotnych w zakresie kompleksowych działań usprawniających, które służą zachowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.
• Żłobek — obejmuje działaniami profilaktycznymi i opieką dzieci do 3 lat.
Szpital zakład opiekuńczo-leczniczy, zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy sanatorium, prewentorium, inny zakład
całodzienne lub całodobowe świadczenia zdrowotne (P)
Przychodnia, ośrodek zdrowia, poradnia
świadczenia zdrowotne z zakresu podstawowej i specjalistycznej opieki zdrowotnej w warunkach ambulatoryjnych lub domowych (P)
Pogotowie ratunkowe
świadczenia zdrowotne w razie wypadku, urazu, porodu, nagłego zachorowania luh nagiego pogorszenia stanu zdrowia, powodujących zagrożenie życia (P)
Medyczne laboratorium diagnostyczne
badania diagnostyczne w cchi rozpoznania stanu zdrowia i ustalenia dalszego postępowania leczniczego Pracownia protetyki dentystycznej i ortodoncji
usługi z zakresu wykonywania i naprawy protez i innych przedmiotów protetycznych oraz ortodontycznych
Zakład rehabilitacji leczniczej
kompleksowe działania usprawniające, które służą zachowaniu, przywracaniu i poprawę zdrowia
Żłobek
działania profilaktyczne i opieka nad dziećmi do lat 3 (P)
Hyc. 11.1. Zakłady opieki zdrowotnej i świadczone przez nic usługi. P — miejsce pracy pielęgniarki.
Zakłady opieki zdrowotnej mogą być:
• publiczne,
• niepubliczne (prywatne).
Do zadań pielęgniarki należy przygotowanie danej osoby i ułatwienie jej przyjęcia roli pacjenta różnych instytucji ochrony zdrowia i placówek opiekuńczych, z których usług powinna korzystać. W sposób szczególny dotyczy to ludzi chorych. Człowiek już przez sam fakt bycia chorym niejednokrotnie staje się bezradny, zagubiony, jest zależny. Czasami jest egocentryczny, poddaje się irracjonalnemu poczuciu strachu. Pacjent w szpitalu dodatkowo wyrwany jest ze swego normalnego trybu życia, w pewnym stopniu odizolowany jest od najbliższych i rodziny; są sytuacje, w których nie może liczyć na pomoc najbliższych. Bardzo często musi zmienić swoje przyzwyczajenia w zakresie wykonywania czynności życia codziennego (dbanie o wygląd, higienę, odżywianie, wydalanie, dbanie o estetykę otoczenia). Jednocześnie stawiany jest w różnych krępujących sytuacjach podczas badań i zabiegów, udzielania poleceń i informacji o stanie zdrowia, rokowaniu, których często nie rozumie.
Ważnym zadaniem pielęgniarki jest ułatwienie i umożliwienie pacjentowi dostępu do informacji o stanie zdrowia, rokowaniu, pożądanym sposobie postępowania. Pielęgniarka może to realizować przez ułatwienie kontaktu z poszczególnymi przedstawicielami zespołu opiekuńczo-terapeutycznego: dietetyczką, lekarzem, rehabilitantem, psychologiem.
Szczególnie ważny jest właściwy sposób przyjęcia do szpitala dziecka.
Dzieci — przygotowanie do przyjęcia i pobytu w szpitalu
Szczególny rodzaj pacjentów przyjmowanych do szpitala stanowią dzieci. Tch potrzeby psychiczne powinny być zaspokajane na odpowiednim poziomie, gdyż w przeciwnym wypadku może to powodować niekorzystne konsekwencje w sferze emocjonalnej i rozwojowej dziecka. Niedopuszczalne jest rozdzielenie matki i małego dziecka w izbie przyjęć, gdyż może to spowodować szok psychiczny zarówno u matki, jak i u dziecka. Nie należy także ograniczać odwiedzania dziecka przez jego rodziców, a wręcz ich do tego nakłaniać.
W przypadku niemowląt do 6. miesiąca życia ważne jest zapewnienie dziecku opiekunki — „zastępczej matki” opiekującej się stale dzieckiem, zapewniającej kontakt emocjonalny — może to być jedna lub kilka osób wyznaczonych do tego celu. Dziecko do 2. roku życia każde rozstanie z matką traktuje jako jej utratę, nie rozumiejąc, żc jest to stan przejściowy, dlatego niezbędne są odwiedziny rodziców w szpitalu mimo rozpaczy przy rozstaniu. Pielęgniarka opiekująca się dziećmi powinna szczególną uwagę zwracać na kontakt emocjonalny z dziećmi, pozyskiwać ich zaufanie, okazywać im troskę, przyjaźń.
Dzieci starsze powinny być przygotowywane do faktu hospitalizacji przez rozmowę z rodzicami oraz kontakt z pielęgniarką rodzinną, środowiskową.
Najbardziej dotkliwie przeżywają hospitalizację dzieci w wieku od 1,5 roku do 3 lat. Pozbawienie opieki matki jest dla dziecka Szokiem, na które reaguje chorobą szpitalną. Ma ona 3 fazy:
1. Protestu: dziecko przeżywa silny lęk, niepokój, płacze, jest zagubione, oszołomione, nie daje się pocieszyć innym osobom.
789