Rzut oszczepem0033

de kolejnych zajęć treningowych w zależności od rodzaju nawierzchni rozbiegu, SJy i kierunku wiatru, aktualnej dys-pozyci zawodnika dotyczącej przede wszystkim szybkości. Zmiany tir nowielkie Większe róZnice w długości rozbegu mogę występować wraz ze wzrostem stażu za-wodniczego i pozomu mistrzostwa sportowego, aby po pewnym czasie ustabilizować się

Rzuty z pełnego rozbiegu, w czasie których następuje łączenie wszystkich elementów, nogę byc stosowane po wymierzeniu rozbiegu.

7 Doskonalenie techniki. Stabilizowanie technik lub jej doskonalenie jest końcowym etapem nauczania w danym okresie treningowym. Może ono przybierać różne formy i potęga m in na stosowaniu określonych ćwiczeń specjalnych, imitacyjnych i wspomagających, a więc rzutOw sprzętem zastępczym, rzutów oszczepami lżejszymi lub Cięższymi od właściwych

Doskonalone może dotyczyć rzutu w całości lub poszczególnych jego elementów. Jeże' doskonalimy takie elementy jak rozbieg i odprowadzenie oszczepu to zachowujemy optymaJnę długość i prędkość rozbiegu, wyrzut zaś wykonujemy nie angażując polnej sity Natomiast doskonaląc fazę wyrzutu, stosujemy skrócony rozbieg z mniejszą prędkością, a wyrzut wykonujemy z petnę silę i maksymalnym zaangażowaniem

Doskonalenie może dotyczyć różnych elementów technik . na przykład rytmu pracy nóg w strefie wyrzutu, łączenia ostatniej fazy rozbiegu z wyrzutem, odprowadzania oszczepu, dokładność trafienia na znak kontrolny strefy wyrzutu itp.

W trakcie wykonywania rzutów z polnego rozbiegu e<i minujemy Wędy w wykonaniu określonych elementów techniki, jeśli takie występuję, gdyż błędy te mogę być niezauważalne kiedy ćwiczymy wykonywano poszczegó nych elementów techniki rzutu, a stają sę widoczne w trakoe wykonywania rzutu w całości

Ostateczną oceną techniki, jaką dysponuje ćwiczący, będze wynik sportowy osiągnięty w czasie zawodów sprawdzianów. W warunkach zawodów, kiedy ruch jest •wykonywany z pełnym zaangażowaniem, z maksymalną silą i prędkością, obserwacja umiejętności technicznych w połączeniu / analizą osiągniętego wyniku pozwala na ocenę jakości techniki i jej głównych błędów.

4.2. Dobór techniki

Ogólnie obowiązujące i współcześnie stosowane rozważania w technce rzutu oszczepem dotyczą wszystkich za wodników. N e istnieje jednak ,eden określony wzór tech niczny rzutu oszczepem Indywidualizacja wynikająca z osobistych cech zawodnika |est dość duża. Dotyczy on* rożnych elementów techn ki i zaiery cd wielu czynników. Dlatego lez technika rzutu stosowana przez czołowych zawodników i zawodniczki św.ata me może być w sposób mechaniczny naśladowana

Pierwszym uwarunkowaniem różncującym dobór tech niki jest budowa somatyczna zawodników. Związano to jest mJn. z wysokością i ciężarem ciała oraz stopniem ge-kości i ruchomość w stawach.

Zróżnicowanie to może dotyczyć długości rozbiegu. Zn wodnicy wysocy, a co za tym z-wykle rdzie o większym ciężarze ciała, muszą mieć dłuższy rozbieg. Potrzebują oni dluZs2ego odcinka drogi w celu rozwinięcia prędkość . ,ak również większej przestrzeni w strelie wyrzutu ze względu na dmższc kortczyny dolne.

Wielkość dłoni i długość palców ma wpływ na dobór określonego uchwytu oszczepu.

Gibkcść, szczególnie w stawie barkowym, w dużym stopniu determinuje określony sposób odprowadzana oszczepu w strelie wyrzutu.

Drugie uwarunkowanie to zróżnicowane mctoryczne i koordynacyjne zawodu kow.

Różne możliwości Ćwiczących, szczególnie w zakresu sity i szybkości, wymaga.ą doboru takiego wahaniu tech* nki. w którym przewaga jednej z cech. właściwie wykorzystana przez rzucającego, wpływa korzystnie na wynik sportowy. Dotyczy to głównie odpowiedniego przyjmowu ma pozycji wyrzutnej oraz sposobu wyrzutu. Odległość między rozstawionymi stopami (dtugosć wykroku) w pozycji wyrzutnej wpływa na wykorzystanie w większym stop mu aSbo sity. a'bo szybkość.

Prędkość rozwijana podczas rozbiegu wpływa na miejsce ustawienia znaku kontrolnego struty wyrzutu. Zawodni cy dysponujący większą prędkością podczas rozbiegu, wykonujący wyrzut / większą dynamikę, potrzebuję wią cej miejsca na wyhamowanie ruchu po wyrzucie