scan0003 (15)

Demografia — wykład dr hab. E.Frątczak, prof. WSM

Płodność - koncepcje, mierniki, etapy płodności.

Materiały uzupełniające do wykładu, Mierniki rodności i płodności

Do najczęściej stosowanych mierników rodności i płodności należą:

O współczynnik urodzeń (rodności),

O współczynnik płodności (ogólny i współczynniki dla poszczególnych roczników czy grup wieku),

O standaryzowany współczynnik płodności.

Do syntetycznych miar reprodukcji ludności zalicza się:

O współczynnik dzietności całkowitej (dzietności),

O współczynnik reprodukcji brutto,

O współczynnik reprodukcji netto.

Jednym z częściej stosowanych mierników rodności jest współczynnik urodzeń (dosłownie: surowy współczynnik urodzeń — crude birth ratę). Współczynnik urodzeń jest miarą natężenia urodzeń odniesioną do badanej zbiorowości w określonym czasie. Wyznaczany jest jako iloraz liczby urodzeń żywych, w objętej badaniem zbiorowości w danym czasie (licznik), do średniej liczby ludności danej zbiorowości w danym okresie (mianownik). Wartość tak wyznaczonego miernika mnoży się przez stałą (c = 1000) i interpretuje jako natężenie urodzeń na 1000 osób.

Formuła współczynnika urodzeń (określanego również jako współczynnik rodności) jest następująca:

L(i)

gdzie:

W_u - współczynnik urodzeń (rodności)

U,_t)- liczba urodzeń żywych w okresie t

L(t) - średnia liczba ludności w okresie t Gub liczba ludności w połowie okresu f, np. według stanu na 30.06. roku t) c - stała równa 1000

Wzór na ogólny współczynnik płodności jest następujący:

Ko)

gdzie :

W, - współczynnik płodności

U_(l) - liczba urodzeń żywych w okresie t

K(i) - średnia liczba kobiet w wieku 15-49 lat^w okresie t

(lub liczba kobiet w wieku 15-49 według stanu na 30.06. roku i) c - stała równa 1000