ScannedImage 74

- 46 -

- 46 -

Pierwsza, druga i czwarta z tych. grup należą do kierunku, który można nazwać bap ty stycznym, trzecia i piąta - do kierunku "Zielono świątkowe go ¹¹ .

Ruch zielonoświątkowy narodził się na początku XX-go wieku -najpierw w Kościołach protestanckich Ameryki Płn., a następnie i w Kościele rzymsko-katolickim, Rozszedł się on później i po innych terenach /np. Ameryka Łacińska/ i wykazuje nadal żywotne tendencje, Ruch wychodzi z przekonania, że zdarzenie zesłania Ducha Św. na apostołów w dniu Zielonych świąt nie było czymś jednorazowym, ale występowało i występuje nadal zawsze tam, gdzie bezpośrednio działa Duch Święty w celu o żywienia wiary religijnej. Zielonoświątkowcy nie przykładają wagi ani do doktryny religijnej, ani do organizacji kościelnej, ani nawet do Biblii, lecz kładą nacisk na doświadczenie działania Ducha Św* i na Jego charyzmaty, W nich widzą cel swego istnienia i doświadczenia religijnego, zwłaszcza w glossolalii /mówienie nieznanymi językami/ i ekstatycznym "prorokowaniu". Zielonoświątkowcy pozostawili początkowo w swoich macierzystych Kościołach, później - po pierwszej wojnie światowej - zaczęli tworzyć odrębne grupy wyznaniowe o różnych nazwach". Czasami jednak, jak np. zielono świątkowcy katoliccy, pozostają nadal w ramach Kościoła swego pochodzenia*

W Polsce zjednoczenie trzech pierwszych grup wymienionych na wstępie nastąpiło w 194-7 r., dwie pozostałe dołączyły się w 1953 r#

Grupy zjednoczone w Kościele Ewangelicznym wiąże wspólne wyznanie wiary:

a/ w nieomylność całego Pisma* św. jako słowa Bożego, uduchowionego przez Ducha św*

b/ w Trójcę św. - Boga Ojca, Syna i Ducha św.

c/ w Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, poczętego z Ducha Św., narodzonego z Maryi Dziewicy

d/ we wniebowstąpienie Chrystusa i Jego powtórne przyjście dla założenia na ziemi królestwa Bożego

e/ w chrzest przez Ducha świętego według Pisma św.

f/ w życie wieczne i w wieczne odrzucenie.

Jako duchowej postawy od wstępujących do Kościoła Ewangelicznego żąda się: nawrócenia, pokory jako odwrócenia się od grzechu, odrodzenia w Jezusie Chrystusie, uznania miłości Boga i bliźniego za podstawę życia chrześcijańskiego.

Podobnie jak baptyści, chrześcijanie ewangeliczni uznają tylko chrzest dorosłych,- jako znak osobistego nawrocenia.

Poszczególne grupy wiernych tworzą gminy wyznaniowe, mniejsz • grupy - placówki. Na czele gminy stoi Rada Parafialna, organem całego Kościoła jest Rada Kościelna i Synod zwoływany co trzy lata i dokonujący wyboru Rady Kościelnej i Przewodniczącego Kościoła. Członkowie Kościoła nazywają siebie braćmi i siostrami; poświęcający się posłudze Ewangelii noszą na-zwy wzięte z listów św * Pawi a: diakon, ewangelista, kaznodzieja, prezbiter i starszy prezbiter; nie otrzymują oni jednak specjalnych święceń.