sekcja3chemia projekt0001

Opracowanie wyników pomiarów

Na podstawie przeprowadzonych pomiarów należy obliczyć:

n

I*

1) Odczyt średni L_ia

——, gdzie: / - ilość odczytów,

Uwaga: odczyty różniące się od średniego dla danego miejsca o więcej niż 5 jednostek liczby L należy odrzucić.

2)    Poprawkę kątową AL dla: a = 0°: AL - 0;

a = +90°: AL = -0,043-L + 4,34; a = -90°: AL = 0,078-L - 7.

3)    Odczyt średni sprowadzony: Li = Li _a± AL,

n

_ La

4)    Średnią liczbę odbicia dla badanego elementu: L = ——,

n

gdzie: n - ilość serii pomiarowych (L.p).

Uwaga: wartości liczb odbicia dla poszczególnych miejsc L\ różniące się od średniej liczby odbicia dla elementu L więcej niż o ±10 jednostek należy odrzucić, a średnią liczbę odbicia obliczyć ponownie z wyników pozostałych. Liczba wyników L\ odrzuconych nie powinna być większa niż 2.

5)    odchylenie standardowe liczby odbicia:

|Ś (A-D²

6) współczynnik zmienności liczby odbicia:

v, =±-100%.

^L L

Na podstawie uzyskanej wartości liczby odbicia L należy określić klasę betonu, z którego został wykonany badany element. W tym celu należy obliczyć:

7)    średnią wytrzymałość na ściskanie betonu (f_cm(_n),is), z którego został wykonany badany element wyznaczoną dla n pomiarów korzystając z następującej zależności empirycznej (instrukcja ITB nr 210):

fcm(n),is = aL² + bL + c, [MPa]

gdzie:

a = 0,04094, b = -0,91425, c = 7,36

Dla betonów starszych niż 1000 dni przyjmuje się współczynnik poprawcowy^r ze względu na wiek betonu, który w' tym przypadku wynosi:

c_t = 0,6

Zatem średnia wytrzymałość na ściskanie betonu (f_cm) będzie wynosić:

fan ~ fcm(n),is ' Ct, [MPa]

8)    wytrzymałość na ściskanie betonu dla danego miejsca pomiarowego, którą można obliczyć z wzoru:

fc.is = (aLl +    bL, + ■ [MPa]

Z otrzymanych wartości wytrzymałości na ściskanie betonu dla danego miejsca pomiarowego (fc.is) wybieramy wartość najmniejszą i oznaczamy jako f_cjs/owest■