30 1. CYFROWE SIECI TELEFONICZNE
nadzoruje również transmisję stów PCM na zewnętrznej magistrali, podobnie jak miało to miejsce w rozwiązaniu z rysunku 1.1T.
W zaprezentowanym układzie nie uwzględniono filtru wstępnego i filtru toru odbiornika, których stosowanie jest oczywiście w dalszym ciągu niezbędne. Elementy te mogą być wykonane w postaci układów zewnętrznych lub wchodzić w skład wewnętrznej struktury kodeka. To drugie rozwiązanie jest znacznie wygodniejsze, ale jego praktyczna realizacja stała się możliwa dopiero po opanowaniu problemów związanych z zakłócaniem analogowej części układu monolitycznego przez pracę jego cyfrowych podzespołów.
1.2. ZWIELOKROTNIANIE CZASOWE
W analogowych systemach telefonicznych stosowano powszechnie zwielokrotnienie częstotliwościowe. Polegało ono na przyporządkowaniu każdemu z połączeń innego kanału częstotliwościowego. Umieszczenie sygnału w danym kanale sprowadzało się do poddania go jednowstęgowej modulacji amplitudowej SSB.
Przesyłanie informacji w postaci ciągu próbek pobieranych ze stałą częstotliwością nasuwa pomysł zastosowania innego rodzaju zwielokrotnienia liczby połączeń, przenoszonych przez jedno łącze fizyczne. Niezależnie od tego, czy próbki są transmitowane w formie impulsów analogowych (PAM), czy słów kodowych (PCM), łatwo można sobie wyobrazić sytuację, w której czas ich trwania nie wypełnia całego okresu między kolejnymi momentami próbkowania. Długość pozostałego, wolnego odcinka, zależy od szerokości przesyłanych próbek analogowych lub bitowej szybkości, z którą są transmitowane słowa kodowe PCM. Realizację omówionego założenia przedstawiono schematycznie na rysunku 1.13 (uwzględniając tylko jeden kierunek transmisji).
Wykorzystanie każdej z trzech linii pokazanych na rysunku 1.13 jest stosunkowo niewielkie, mimo iż ciągłość przenoszonych sygnałów (z punktu widzenia abo-
125jas (8kHz) ^
t
125|j.s (8kHz)
^ 125jas (8kHz)
Rys. 1.13. Sposób wykorzystania łącza w przypadku przekazywania sygnału analogowego w postaci