skanuj0004

(9)

Ii = — • Zj² • Cj ¹ 2 ¹ 1

gdzie : z; - wartościowość jonu Cj - stężenie jonu w mol/1

Korzystając ze wzoru (8) sumowanie należy przeprowadzić po wszystkich jonach obecnych w roztworze. Wielkości współczynników Hj podane są w Tabeli 2.

Tabela 2

Wartości współczynników Hi charakteryzujących wpływ wysalający jonu w temperaturze 25°C

Kation	H; [1/mol]	Anion	Hj [1/mol]
H+	-0,774	F	0,982
Li^+	-0,664	C1‘	0,844
Na^+	-0,550	Br'	0,820
K^+	-0,596	r	0,821
Rb^+	-0,662	OH'	0941
Cs^+	-0,666	N03'	0802
NH4^+	-0,720	C104'	0,888
Mg^2+	-0,314	SO4^2'	0,453
Ca^2+	-0,303	CO3^2'	0,485
Ba^2+	-0,297	P04^3'	0,320
Mn^2+	-0,311	H2P04'	1,037
		hpo4^2'	0,485
		hco3'	1,058

Wartości współczynników Hj w niewielkim stopniu zależą od temperatury i w z dobrym przybliżeniem mogą być też używane do obliczeń w innych temperaturach. W przypadku pomiarów w wodzie morskiej można przyjąć w przybliżeniu, że wzrost zasolenia o 1 g/1 powoduje spadek stężenia tlenu w roztworze nasyconym o 0,5 %.

Wpływ dodatku nieelektrołitów może być opisany równaniem :

log—= K-c_n    (10)

c

gdzie : K - stała charakterystyczna dla danego nieelektrolitu c_n - stężenie nieelektrolitu

Wartości wybranych stałych K podano w Tabeli 3.

Tabela 3

Wybrane wartości stałych K w równaniu (10) charakteryzujących wpływ nieelektrołitów w temperaturze 25°C

związek	K
	[1/g]		[1/mol]
glukoza	6,58-lG-^4		0,119
laktoza	5,71-10“* 4,36-10-^4		0,197
sacharoza			0,147

4