Hyc. S6b. Lleklrostynwlacja dwubiegunowa mięśniu piersiowego większego.
Anoda (nieco większa od katody) ułożona przymostkowo, katoda po stronie bocznej na przyczepie mięśnia piersiowego.
Zalecana pozycja siedząca, oparte plecy nieco odchylone do tylu, lub pozycja leżenie tyłem (rye. 86a, 86b).
l-lektrodiagnostyka jest to metoda diagnostyczna, która polega na badaniu pobudliwości nerwów i mięśni przy użyciu prądu galwanicznego i prądów impulsowych o kształcie prostokątnym, trójkątnym oraz przy użyciu prądu neofaradyczncgo.
Celem clektrodiagnostyki jest wykazanie zmian pobudliwości, zachodzących w układzie nerwowo-mięśniowym w stanach chorobowych. Na podstawie wyniku clektrodiagnostyki można w sposób właściwy określić parametry do clcktrostymulacji. Elektrodiagnostykę wykonuje się na mięśniach. które są porażone wiotko i mięśniach w zaniku z bezczynności. Nic wykonuje się tego badania na mięśniach porażonych spastycznie.
Wyróżnia się następujące metody clektrodiagnostyki: metoda ilościowa i metoda jakościowa.
Metoda ilościowa oparta na ilościowym (liczbowym) określeniu zmiany pobudliwości układu nerwowo-mięśniowego. Na podstawie wyniku badań uzyskanych z zastosowaniem tej metody można w sposób liczbowy określić parametry do stymulacji. l)o ilościowych metod clektrodiagnostyki zalicza się:
- chronaksymetrię
- krzywą i/t
współczynnik akomodacji wraz z jego modyfikacją: ilorazem ako-modacji.
CH RONA KS YME TRIA
Polega na oznaczeniu czasu chronaksji.
Ch ro naksj a jest miarą pobudliwości tkanek. Chronaksjajcst to najkrótszy czas impulsu (wyrażony w ms), potrzebny do wywołania progowego skurczu mięśnia przy natężeniu równym podwójnej reobazie.
R e o b a z a jest to najmniejsze natężenie prądu (wyrażone w mA) potrzebne do wywołania progowego skurczu mięśnia, przy czasie impulsu równym 1000 ms. Metoda wykonania: - ułożenie elektrod zgodnie z zasadami clcktrostymulacji jednobiegunowej
- kształt impulsu prostokątny.
Obliczanie czasu chronaksji rozpoczyna się od znalezienia reobazy mięśnia. Oznacza to, że należy uzyskać progowy skurczu mięśnia posługując się metodą jednobiegunową, używając impulsu prostokątnego o czasie równym 1000 ms. Natężenie prądu zwiększa się do chwili uzyskania skurczu mięśnia. Wartość natężenia oznacza wartość reobazy. Następnie należy zwiększyć natężenie do wartości podwójnej reobazy i skracając czas impulsu, szukać takiego samego skurczu mięśnia, jaki był w chwili określenia reobazy. Czas impulsu, przy którym uzyskany został skurcz mięśnia stosując natężenie prądu równe podwójnej .reobazie, odpowiada wartości- chronaksji. Warto nadmienić, że w nowoczesnych aparatach do fizykoterapii np. firmy BTL badanie czasu chronaksji odbywa się w nieco inny sposób. Po określeniu reobazy aparat automatycznie zwiększa natężenie prądu do wartości podwójnej reobazy, a następnie skraca czas impulsu do 0,1 ms. Szukanie czasu chronaksji polega więc na wydłużaniu ( a nie jak dotychczas skracaniu) czasu impulsu.
hi ter p re tacj a wy n iku:
Im większa wartość chronaksji (długie czasy), tym pobudliwość tkanki jest mniejsza. Wartość czasu chronaksji dla normalnie unerwionego mięśnia jest zazwyczaj mniejsza od Ims.
A RZ YWA 7. A LEŻNOŚC1 NA TĘŻENIA I CZASU (7/7).
Jest to wykres przedstawiający zależność pomiędzy natężeniem prądu i czasem trwania impulsu, występującą podczas pobudzenia prądem układu nerwowo-mięśniowego.
Metoda wykonania
ułożenie elektrod zgodnie z zasadami elektrostymulacji dwubiegunowej
89