4. Diagnostyka psychiatryczna 496
G2. Lęk. Subiektywne poczucie nerwowości, zmartwienia, obawy czy niepokoju, rozciągające stę od nadmiernego zatroskania o teraźniejszość lub przyszłość, aż do paniki. Podsiawa oczny: wypowiedzi podczas badania oraz odpowiadające im przejawy somatyczne.
1 |
nie występuje |
określenie nie znajduje zastosowania |
minimalny |
nieprawidłowość wątpliwa, może sięgać górnej granicy normy | |
3 |
łagodny |
ujawnia pewne zmartwienie, nadmierne zatroskanie lub subiektywny niepokój, ale nie wrspomina o żadnych tego następstwach somatycznych czy behawioralnych, które też nie są zauważalne |
4 |
umiarkowany |
wykazuje zauważalne objawy nerwowości, znajdujące odzwierciedlenie w t.-ikicli łagodnych przejawach somatycznych, jak: lekkie drżenie rąk lub nadmierne pocenie si^ |
S |
umiarkowanie ciężki |
informuje o poważnych problemach lękowych z takimi istotnymi następstwami somatycznymi i behawioralnymi, jak: znaczne napięcie, słaba koncentracja, uczucie kołatania serca lub upośledzenie snu |
6 |
ciężki |
subiektywnie niemal stały lęk związany z fobiami, znacznym niepokojem lub licznymi przejawami somatycznymi |
7 |
krańcowy |
życie pacjenta jest poważnie zakłócone przez lęk występujący niemal sulc z okresowym narastaniem do rozmiarów paniki lub przejawiający się napadami panicznego lęku |
G3. Poczucie winy. Wyrzuty sumienia lub samooskarżanie się z powodu prawdziwych lub tylko wyobrażonych wykroczeń w przeszłości Podsuwa oceny: wypowiedzi o poczuciu winy ujawniane podczas badania oraz ich wpływ na posuwy i myśli.
i |
mc występuje |
określenie nie znajduje zastosowania |
2 |
minimalne |
nieprawidłowość wątpliwa, może sięgać górnej granicy normy |
3 |
łagodne |
pytany ujawnia niejasne poczucie winy lub wypowiada samooskar-żenia z powodu drobnego incydentu, ale nie jest tym nadmiernie przejęty |
4 |
umiarkowane |
obarcza się odpowiedzialnością za rzeczywisty wypadek w swoim życiu, ale nie jest tym zaabsorbowany i nie ma to istotnego wpływu na postawę i zachowanie |
5 |
umiarkowanie ciężkie |
ujawnia silne poczucie winy połączone z samopotępienicm lub przekonaniem, że zasługuje na karę; poczucie winy może mieć podstawę urojeniową, może być zgłaszane spontanicznie i być źródłem, zaabsorbowania lub poczucia depresji; badający nie może tego poczucia wyperswadować |
6 |
ciężkie |
silne wyobrażenia o winie przyjmują formę urojeń i prowadzą do poczucia beznadziejności i braku wartości; pacjent może wierzyć, że powinien zostać surowo ukarany za przewinienia i może nawet uważać swą obecną sytuację życiową za taką karę |
7 |
krańcowe |
życie pacjenta jest zdominowane przez trwałe urojenia winy,- uważa on, że zasługuje na surową karę, taką jak dożywotnie więzienie, tortury lub śmierć; mogą być z tym powiązane myśli samobójcze lub przypisywanie innych swoich problemów przewinieniom popełnionym w przeszłości |
G4. Napięcie. Widoczne przejawy strachu, lęku i podniecenia, jak: sztywność, drżenie rąk. obfite pocenie się i niepokój, PotLuawa oceny: wypowiedzi świadczące o nicpokoiu i związany z nimi stopień somatycznie przejawianego napięcia, obserwowany podczas badania.
l |
nie występuie |
określenie nic znaidujc zastosowania |
z |
minimalne |
nieprawidłowość wątpliwą, może sięgać górnej granicy normy |
3 |
łagodne |
postawa ciała i ruchy wskazuj* na lekkie zaniepokojenie - niewidka sztywność, chwilowy niepokój, zmiany pozycji lub lekkie drżenie rqk |
4 |
umiarkowane |
wyraźnie nerwowy wygląd wynikający z różnych przejawów, jak: zniecierpliwione zachowanie, wyraźne drżenie rąk, nadmierne pocenie sic, nerwowe manieryzmy |
s |
umiarkowanie ciężkie |
nasilone napięcie zauważalne za pośrednictwem licznych przejawów, j.ik nerwowe ruztrzęsicmc, obfite pocenie się i niepokój, ale zachowanie w czasie badania i rozmowy nie jest istotnie zaburzone |
6 |
ciężkie |
nasilone napięcie w stopniu zaburzającym kontakty interpersonalne; pacient może być np. przez cały czas niecierpliwy, nic- |
zdolny do dłuższego spokojnego siedzenia lub przejawiać hiper-wentylację | ||
7 |
krańcowe |
znaczne napięcie przejawiane za pośrednictwem paniki lub w postaci przyspieszenia motoryczncgo, jak: szybkie, niespokojne chodzenie i niemożność siedzenia dłużej niż przez minutę, co uniemożliwia podtrzymanie rozmowy |
G5. Manieryzmy i zastyganie. Nienaturalne ruchy lub pozycje ciała składające się na niezdarny, nienaturalny, nieuporządkowany lub dziwaczny wygląd. Podstawa oceny: obserwacja przejawów somatycznych podczas badania, jak też informacje przekazywane przez pracowników podstawowej opieki lub rodzinę.
1 |
nic występują |
określenie me znajduje zastosowania |
2 |
minimalne |
nieprawidłowość wątpliwa, może sięgać górnej granicy normy |
3 |
łagodne |
nieznaczna niezdarność ruchów lub niewielka menaturalność po-stawy ciała |
4 |
umiarkowane |
ruchy są zauważalnie niezgrabne lub nicharmonijne, albo jakaś nienaturalna postawa ciała utrzymuje się przez krótki czas |
5 |
umiarkowanie ciężkie |
sporadycznie dziwaczne rytuały lub skrzywienie posuwy ciała, albo jakaś nieprawidłowa pozycja utrzymywana jest przez dłuższy czas |
6 |
ciężkie |
częste powtarzanie dziwacznych rytuałów, manieryzmów lub stereotypii ruchowych, albo wykrzywienie postawy ciała utrzymuje się przez dłuższy czas |
7 |
krańcowe |
funkcjonowanie icst poważnie zaburzone z powodu praktycznie stałego zajmowania się ruchami o cechach zrytualizowanych, zmanierowanych lub stereotypowych, albo z powodu nienaturalnej, utrwalonej posuwy ciała, utrzymywanej przez większość czasu |
G6. Depresja. Uczucie smutku, zniechęcenia, bezradności i pesymizmu. Podstawa oceny: wypowiedzi na temat obniżenia nastroju przekazywane podczas badania oraz ich zaobserwowany wpływ na postawę i zachowanie.
1 nie występuje określenie me znajduje zastosowania
2 | minimalna 1 nieprawidłowość wątpliwa, może sięgać górne) granicy normy