Votum19

132 ZBIGNIEW MORSZTYN

⁸⁰⁵ Lubo nie po raz już śmierć srogą swoją Kosę na szyję zakładała moję,

Nie raz już moje wstępowały nogi

W podziemne progi,

Co wszytko i dziś przy mym dziękczynieniu,

⁶¹⁰ Które Boskiemu oddaję Imieniu,

Wyznając Jego niebieską obronę

I dziś wspomnionę.

Nie zawsze-ć trzeba w prochem przykurzonych Dziejach przykładów szukać niezliczonych,

⁶¹⁶ Częste są znaki i naszymi wieki Boskiej opieki.

Wszytkiego, co się nam teraz przydaje,

Dawne przykłady miały rożne kraje,

Nasze zaś sprawy, pokoje i zwady ⁶²⁰    Pójdą w przykłady.

w. 605 W: śmierć już.

w. 607 K: Nie raz już może wstępowały nogi.

w. 609 W: wszytko teraz.

w. 610 K i W: Pańskiemu.

w. 612 Wspomnionę — wspominam.

w. 613 K i W: Nie zawsze. .

w. 615 W: Są częste znaki; K i W: i z naszymi wieki. w. 617 M: nąm. w. 617—619 K i W:

Wszytko to, co się przydaje człowieku Było już w dawnym, będzie w późnym wieku.

Nasze przygody, pokoje i zwady.

po w. 620 W M dopisek: „Caetera desunt”, czyli następnych zwrotek brak. Uznać to trzeba jednak nie jako zapowiedź czy stwierdzenie braku, lecz jako formułę oznaczającą zakończenie.