Metoda trakowa t helowa stanowią efektywne i niezastąpione naradzie » rekonstrukcji paleotcrmicznej basenów sedymentacyjnych wzajemnie nę uzupełniające i sprawdzające Metody te pozwalają na określenie czasu występowania paleotcmpccatur. które mają podstawowe znaczenie zarówno poznawcze, jak i utylitarne dla pow stawania /lóż wiciu kopalin. a także pozwalają na ocenę wielu innych procesów diagenetycznych tektonicznych, oraz geomorfologicznych. W połączeniu ze wskaźnikami stopnia diagenczy fnp illtt-smek-tyt czy rcflcksyjnością wrtrynnu) umożliwia to identyfikację i charakterystykę głównych epizodów termicznych (fiea/ing, cooling xtages). które wpływały na rozwój danego basenu sedymentacyjnego. W szczególności pozwala to: określić temperaturę dla poszczególnych próbek.
określić zmienność temperatury w czasie jej wychładzania od maksymalnej wartości, określić styl wychładzania (szybki czy wolny).
scharakteryzować mechanizmy determinujące określone zdarzenie temnezoe. określić zmienność gradientu geotermicznego i strumienia cieplnego, określić wielkość wynoszenia i erozji.
określić proweniencję osadów klastycznych (głównie cyrkony, ale także apatyty mające n iezresetow one daty świadczące o obszarach źródłowych).
datować radiometryczne skały (i) dla celów stratygraficznych (gl. cyrkony np w horyzontach bentonitowych) (ii) datować skały magmowe i metamorficzne, rekonstruować ewolucję termiczną basenów sedymentacyjnych i orogenów. subsy-dencję basenów, oceniać warunki termiczne generowania węglowodorów, oceniać czas procesów hydrotcrmalnych. procesy geomorfologiczne (ncotekionika). oceniać wielkości zrzutów uskoków.
inne: archeologia, ochrona środowiska, kosmochenua ifp